Rein F. en onze roeier van het Jaar 2000, Michel hadden een maand geleden op de slotavond snode plannen. De Twirre moest al in het begin van het seizoen 2006 als een speer uit de startblokken. Er moest na 2 maanden rust weer worden begonnen met conditie- en krachttraining.

Voorlopig hebben we de woensdagavond daarvoor gepland. We verzamelen om 19.00 precies bij de strandopgang van de Holle Poarte. Daarna zijn we overgeleverd aan de conditietrainer. Start woensdag 4 januari 2006 !!

We hebben drie weken om bij te trekken voor de volgende slotavond in Café de Steeg. Blokkeer deze avond alvast in uw agenda. De foto's staan op de site van feestcafé De Steeg.

Harry, Jacob geassisteerd door Navigeri ondernemen met de Kubaard Vaart een frisse tocht van Kûbaard naar Makkum. De KV ligt inmiddels te drogen bij Roland van Malsen en is in afwachting van restauratie. Lees er meer over op deze restauratie-site.

Traditioneel sluiten we het seizoen af met een gezellige avond die dit jaar een ietwat andere opzet kende. Zo werd dit een gezamenlijke avond met de Ambiorix II en hebben we eerst met zijn allen gegeten in de Waag. Het was alsof we een week niet gegeten hadden want de mannen hadden honger als een paard. Er moest een goede bodem worden gelegd want uit ervaring wisten we dat dit een lange avond zou worden. Na gezellig en smakelijk te hebben getafeld verplaatsten we ons wel 20 meter en kwamen uit bij Romano, een van onze sponsors.

Ro had de band "Hou 't kort" gecontracteerd en de kroeg leek op een gegeven moment wel te klein. Ook roeiers van de Brijbek, Ame Gijs en Zeesteeg vonden de weg naar ons stamcafé. Ook onze sponsors Nico Morien en Roel Jaarsma waren aanwezig en zaten net als de rest met smart te wachten op het videoverslag van 2005. 20 uren noeste arbeid van plakken, knippen en monteren door Harry werden helaas niet in bij Romano toonbare beelden omgezet. Zonder resultaat werd op 4 verschillende manieren een DVD gebrand. Helaas!

Naast het informele aspect kende de avond ook nog 1 formeel tintje. De roeier van het jaar 2005 moest worden bekend gemaakt. Met 5 van de 13 uitgebrachte stemmen was EDDIE KUIPERS de roeikoning van 2005. Hij kreeg de bierriem waar vanaf 1999 Gerben Keuvelaar, Michel van Gemert, Jacob de Jong, Roland van Klink, Rutger Dijkstra en Tjidze Dijkstra op prijken. Rein Z, Merijn en Harry kregen elk 2 stemmen, Jacob Haan en Romano (sponsor van het jaar?) completeerden de verkiezing. Remco ging voor 'de roeier van de maand', Haan voor de 'roeier van het decennium', maar hieraan zat nog geen prijs verbonden.

Naast de bierriem ging Eddie naar huis met de sinds 2005 bijbehorende kruik Weduwe Joustra beerenburg met koper inscriptie. Laat hem smaken topper! Nadat de band was ingerukt gaf Eddie als dank nog even een solo op de gitaar weg. Nadat de leden, net als tijdens het roeien, ook bij Romano weer hun uiterste best hadden gedaan was het tijd voor een after party elders in Makkum.

Het was weer een mooie dag geweest en met recht een slotavond want het klusteam (Rein, Remco, Jacob en Harry) hadden 's ochtends de Twirre weer in de winterstalling gezet. Alles wat demontabel was is er weer uit en ons raspaardje is gesopt en wel in de loods van Kooi geplaatst.

Onze secretaris ontving een uitnodiging voor het derde lustrumfeest van de Okke Hell. Ook dat zal wel weer gezellig worden.... Jacob, Eddie en Harry waren namens de RVM aanwezig op een zeer gezellige avond. Leuk regelt deur die ouwe seunen!!

Donderdagavond waaide in Harlingen de stront van de dijk toen we daar weekendtassen vol aan boord van de Noorderlicht brachten. Sommigen konden wel twee weken op pad zoveel hadden ze meegenomen, maar je wist het tenslotte maar nooit: Paulus Pietsma gaf een wisselvallig weerbeeld op, en je wilt je altijd droog kunnen kleden. Vrijdags om 5 uur vertrokken de meesten: Eddie met Ambiorix II en de dames vanuit Harlingen. Jacob vertrok op dat moment ook de met Twirre in zijn A-team bus bij Kooi in Makkum, Remko en vriendin volgden in zijn Bak Met Wielen. Bij Kornwerderzand moesten we al stoppen en spraken we af dat we gingen eten bij de Mek in Hoorn. Mooie verhalen over een liftende Ronald Mc Donald in onze sloep deden het ook daar weer goed. Jacob was goed in het warretje want hij reed meteen alweer richting Friesland, Remko volgde overigens keurig. Na deze ereronden stonden we een uur later shocking klem in de file op de A1. Diederick-JanHerman wees ons naar de kraan en de sloepen lagen snel te water. Onze trailer kwam overigens niet zo goed door het wasbordparkoers: de steunen zijn nog wat lang en trekken soms een vonkenregen. Nu stonden ze krom, maar dat was een probleem voor de zondag.

Een sleepje trok de juf op de rhib bijna overboord, ze had geen 2 ton verwacht . . . Maar uiteindelijk lagen we voor de sluis en konden op zoek naar het Noorderlicht. Omdat de schipper zo rond half zeven ter plaatse was lagen we dichter bij Pampus dan Muiden afgemeerd. Dit had één voordeel: we zouden zaterdagavond - na het bezoek aan de tent - in ieder geval weer nuchter aan boord komen . . . Vrijdag werden eerst de halve liters geopend. Sjoerd en Gerie van de Zeesteeg hadden een mooi tempo te pakken. 27 slokken per minuut, zoveel slagen maken ze ook in de sloep. De roeiende bemanningen van de Twirre en Ambiorix hadden min of meer afgesproken niet te drinken: max twee was het devies. Om 11 uur lagen de meesten dan ook al gestrekt. De supporters trokken nog wel even door en pas om 3 uur gingen ook de Zeestegers te bed. Zij hadden al een bereseizoen gedraaid en wilden niet onderdoen voor de mannen die in Makkum op vrijdagavond nog even de kroeg in gingen.

Haan kraaide 's ochtend al vroeg de reveille: de sloepen moesten worden geschut. Alles en iedereen wakker en uiteraard veel te vroeg. Puur zenuwen, wedstrijdspanning! Begon dat nu al? We moesten en zouden het Leeuwke achter ons houden! Daartoe hadden we versterking gekregen van Lucas van de Ame Gijs die de laatste drie weken met ons meetrainde. Rutger kon er vanwege een trip naar het buitenland niet bijzijn en dit was de beste oplossing. Anders zou er op de dag zelf iemand moeten instappen en dan weet je het nooit. In de loop van de ochtend meldde zich ook Romano, die na 5 jaar sponsorschap naar Muiden afreisde om daar deelgenoot te worden van het zo bekende roeiweekend Muiden.

's Middags gingen we los, tezamen met de Polyester en de Schotse Vier. De laatste was een mooie tegenstander. Ze startten sneller, maar wat wil je ook met 590 kilo tegenover 1320, en dus moesten we aan de bak. Gelukkig pakten we ze nog voordat we het kanaal uit waren en konden met een mooie WZW wind naar Pampus toe varen. Dit ging met snelheden ruim boven de 11 km/u en al rap werden de eerste sloepen ingehaald. "Steenbok op 100 meter" riep Jacob. Dit werkte als een magneet, maar we moesten door naar het Leeuwke. Eén van die mannen had ons voor hun start nog getergd door te roepen dat "de spiegel het enige was wat we van het Leeuwke zouden zien". Alhoewel ze 6 minuten eerder waren gestart zouden we dat nog wel eens zien . . . . Vlak na Pampus hadden we ze in beeld. We moesten eromheen en op deze 4 mijl daarna nog dikke 1 minuut op ze goedmaken hadden de rekenmeesters van onze sloep becijferd. Dat werden er zo'n 45 bleek achteraf.

De tijd tussen de twee races in werg goed benut met wat eten, massages van ruggen en onderarmen door Merijn, douchen en rusten. Languit op de bank of op bed, energie sparen voor de tweede race. Deze kenmerkte zich door een iets krachtigere wind. Maar ook de bemanning was krachtiger, we hadden een flauw vermoeden dat het niet voldoende was en de display van de GPS gaf af en toe 12 km/u aan. Ditmaal hadden we de Steenbok eerder in beeld en daarna al ras het Leeuwke. Het was nu echt alles of niets! We knalden eroverheen en maakten het gat zo groot mogelijk. "De Brijbek ligt voor ons" brulde stuur Jacob, "harder, harder". Tjidze pepte de mannen nog meer op door te vragen of we het nu met zijn allen wilden: Na een brullend JA deed de Twirre haar naam nog meer eer aan: als een wervelwind knalden we het kanaal weer in. De mannen hadden het kippenvel op het lijf, het kon, het voelde goed aan! De sloep liep als een trein en veegde alles aan de kant.

Brijbek op 50 meter, 40 meter, Jacob telde per 10 af en het kon! De Tréwes 1 bemanning had het moeilijk in de Brijbek. In de eindsprint pakten we ze en hadden we dus meer dan 11 minuten op ze goed gemaakt. De race ervoor was dat 7'30. Twee van onze riemen raakten twee riemen van de NWH Salland op zo'n 10 meter voor de finish nog even. De ontketende bemanning was met 11.5 km/u niet te stuiten en hun stuur hield koers in plaats van een half metertje naar stuurboord te gaan. Ondanks een paar minder vriendelijke woorden (de adelborsten van het KIM vroegen zich al af wat er hier nu gebeurde) bood de stuurman van de Salland Jacob later zijn verontschuldigingen aan.

Nu begon het grote wachten. Eenmaal weer aan boord snel opfrissen en aan het bier, we hadden er een goed gevoel over. Martine, Astrid en Andrea waren inmiddels veranderd in keukenprinsessen en bereidden de ultieme bodem voor het feest van de avond: stampot boerenkool met worst en de echte Kuipers gehaktballen. Eddie had met zijn ouders heerlijke ballen gemaakt!! Merijn was nog even bij de mannen van de Schotse Vier geweest en kwam met de resultaten van de eerste race terug. We waren derde na Brijbek èn het Leeuwke. Doodse stilte, we stopten met eten. Het scheelde amper niks, maar toch. Zou het genoeg zijn. Het verschil was rond de 8 minuten, maar ja, je weet het nooit . . . We moesten maar rap naar de tent, daar zou van 6 tot 8 de prijsuitreiking zijn. Wat duurt het wachten dan lang, maar eindelijk konden we de eerste prijs in de hoofdklasse A ophalen: een mooie tinnen beker!! Onze eerste eerste prijs in A!! Maar ja, we overall prijzen werden er op zaterdag niet uitgereikt en dus zaten we nog steeds in spanning. Anne Sjoerd had kort daarna het verlossende woord: een tweede in A en een derde prijs algemeen in het NK 2005. Dit was een BRONZEN plek met een gouden rand !! We waren niet van het podium te slaan. Sportieve felicitaties aan en van het Leeuwke, Tréwes 1 en Brijbekken en vele anderen volgden. Dit was gaaf om zo het seizoen af te sluiten. Beter kon niet en een mooi feest barstte los.

De volgende dag was de schade niet te overzien: er waren nog slechts vier roeiers in staat om de 7408 meter op de zondag te roeien. Gaan we wel, gaan we niet? Uiteindelijk aangevuld met Sjoerd en Sandra kozen we weer het ruime sop. Voor de wind leverden we slechts 60 meter in op de Schotse, maar tegen de krachtige zuidenwind in begon de boel te kraken. Twee ton telkens op gang brengen is geen pretje. Toch wisten we binnen het uur de boeg weer over de finish te drukken. Daarna volgde het gebruikelijke inpakken en wegwezen. De zondagmiddagsessie in de tent was voor de meesten van ons niet besteed.

Het weekend werd in Makkum afgesloten met een hap en een drankje waarbij de prijzen bij Café Romano werden gestald. De meesten van ons hadden de maandag vrij genomen en dat was hard nodig om bij te trekken na een super sportief en gezellig weekend.

Opstelling zaterdag: HS/TD/MdH/EK en DJ/RL/RZ/Lucas // stuur: Haan

Opstelling zondag: HS/MdH/Sjoerd en EK/RL/Sandra // stuur: Haan

Klik hier voor een impressie van de prijsuitreiking, de 2e plaats in de HKA! Dank aan www.kaagtijgers.nl

KLIK HIER VOOR DE 145 FOTO'S VAN HET SUPERWEEKEND Klik op het krantenartikel voor het verslag in het Bolswarder Nieuwsblad >>

Vanavond om 19.00 zaten we weer in de sloep om te knallen. Het snelheidsrecord van het seizoen moesten we maar eens vermorzelen, dit stond op 13.1 km/u en lag wel verdomd dicht tegen de rompsnelheid (13.3) aan. Jacob had een verrassing in petto. Meestal moeten we hoger, langer, verder, dieper of sneller, maar ditmaal gingen we maar 2 keer het Makkumerdiep op en neer. Spelenderwijs welliswaar want we gingen intervallen. De pyramide ging van 10 tot 50 en terug hetgeen nieuw was voor Lucas, die gaf meteen alles maar toen mochten we nog 9 setjes. Met slechts 10 rustige klappen gierde de snelheid omhoog en we konden deze gemiddeld rond de 11.2 houden, de kortere stukjes hielden we boven de 11.5. Het ALL TIME HIGH van 5 juli 2005 werd op het laatst nog aangevallen hetgeen resulteerde in een nieuw record van 13.2 km/u. Lekker hoor !! Daarna nog even bij Romano aan de dubbel fris.

Het was vandaag schitterend weer en ondanks het vroege uur geen straf om te roeien. Het MPM-team zat erin en we mochten even langer dan de gebruikelijke 8 kilometers. Met een voordelige zijwind lieten Eddie en Lucas, Merijn en Rein, Tjidze en Remco, Harry en Jacob de sloep met een bulderende Jacob dik boven de 10 lopen. Vol tegen een toch nog aardig briesje en dito golven zakte de snelheid terug naar rond de 9. Dat de golven af en toe naar binnen sloegen deerde niemand. Het bracht een glimlach op de gezichten en af en toe een "asjemenou" van de stuur. Er stonden toch nog wat meer kabbeltjes dan verwacht. Zelfs de slagroeiers kregen ze voor de kiezen. Voor de wind ging het weer als de brandweer en tegen het einde van de training liep de snelheid in het kanaal op naar de 10.8 km/u. Veel van het in de windse verlies werd weer goed gemaakt. Tevreden meerden we de Twirre na 1'02"16 weer af bij Kooi. Daarna sloten we met een snelle kop koffie een mooi begin van deze zondag af.

Vanavond hadden we een zeer gemêleerd team in de sloep: de Ame Gijs, Orkaan, Brijbek, Zeesteeg en Twirre waren allen vertegenwoordigd. We dachten initieel dat het wel meeviel, maar de Zuidenwind was toch nog sterker dan verwacht. Gedurende 9 kilometer wisten we een gemiddelde van 9.6 km/u vast te houden. Daarna even bij Romano nog een energiedrink halen.

Makkum was met Jacob en Jacob, Remco, Harry, Navigerie en Sjoerd goed vertegenwoordigd tijdens de sessie op de woensdagavond bij de Koninklijke in Muiden. Na ontvangst door Astrid Roesink en een kopje koffie stak het CW-waarde mirakel Floor Maitimo van wal met les 1 uit de natuurkunde: Vermogen = kracht maal snelheid (P = F x V). "Moeilijker is het niet" was zijn samenvatting. Na een biertje en weer even te hebben bijgekletst ging de groep rond half elf weer naar Makkum. Het was een informatieve en leuke avond geweest met als belangrijkste conclusie dat het meestal niet aan de sloep ligt . . . .

Het waaide 7 Bft uit ZZW richting, altijd lekker. Maar dan anders temeer als het maar een graad of 13 is. Jacob liet de mannen toch even aan deze golven ruiken maar kwam daar al snel van terug waarna de training op het MD werd vervolgd. 50 minuten duurde deze natte en koude sessie.

Vanochtend moesten we eerst de Twirre hozen, het leek wel een duikboot! Na het putsen en hozen was stuurman Jacob goed warm, de rest van het team was dat na een kilometertje inroeien want het was mooi weer. Weinig wind en slechts een kabbeltje op het IJsselmeer. De eerste 4 kilometer tegen het windje in roeiden we 10.3 per uur en klokten 23.11. Geen record maar goed genoeg, daarna terug het Makkumerdiep in 22.26 gemiddeld zo'n 10.8. Een totaaltijd van 45.37 was wel goed voor een record, ruim 111 watt: smoke on the water! Het slagtempo varieerde vandaag tussen de 30-32. Na afloop even naar Romano, Brigite was nog maar net open en had het meteen druk met koffieklanten. Dinsdag gaan we weer, 19.00 uur bij Kooi.

Vanavond waren we niet compleet, maar met Sandra op reserve slag en Roy die al tijdens zijn tweede training hangt beginnen we een mooie training. Ruim 25 minuten kostte de eerste 4 km tegen het windje in. Daarna maakten we veel goed met zeven roeiers en eindigden op 48.37. Daarna sloten we de training weer even af bij Romano, hetgeen toch wel weer bijzonder gezellig was. Zondag gaan we weer om 10.30 uur.

De Nederlands Kampioen wilde graag eens in onze sloep roeien hetgeen altijd weer een mogelijkheid tot vergelijken met zich meebrengt. Remco had met watervaste (?) stift de stand van onze voetenbankjes afgetekend, Harry bezorgde de meetapparatuur en Jacob stuurde de 8 Workumers. De mannen roeiden hetzelfde track van 8 km en deden daar op een behoorlijk kabbelend IJsselmeer 48+ minuten over. "Niet gek, zeker niet gek" volgens Jacob. Morgen mogen wij weer!

De stront waaide van de dijk zouden ze bij de marine zeggen. Inderdaad, er stond een goeie bries, 6 tot 7 Bft zo schatte onze stuurman en kapitein Jacob de wind in. Dat was mooi voor Roy, die vanavond voor het eerst mee was. De overige 7 moesten knallen zoals we altijd deden en Roy moest de rest daarbij niet hinderen. Dat ging hem goed af, met 28-31 slagen per minuut wist hij mooi te volgen. De 4 km duurden nu 22,07 en uiteindelijk werd na 51,57 de 8 km afgelegd. Inmiddels hadden we wel weer eens kennis gemaakt met een onstuimig IJsselmeer. Het geleverde vermogen viel terug naar zo'n 65 watt, maar wat wil je met de golven. Morgen roeit de Brijbek in de Twirre om eens ervaring met een kapiteinsloep voor MPM op te doen. Haan stuurt de boot weer en we zijn benieuwd naar de tijden. Na afloop was er koffie bij Romano voor de roeiers, dit was ouderwets gezellig!

We zijn momenteel echt voor de zondag van Muiden aan het trainen: de omstandigheden voor de beruchte zondagochtendrace worden zo goed mogelijk nageboost door het bezoeken van de Kroegentocht in Makkum en het muziekspektakel in Parrega. "Ik mag nog niet eens autorijden" was een veel gehoorde en daarom verschenen we ook maar op de fiets?!! Lucas, de duur betaalde inhuurkracht van de Ame Gijs, trainde in de wedstrijdopstelling voor MPM nu met ons mee en vormde de welkome aanvulling op het team nu we weer een paar man missen.

Jacob was driftig in de weer met stopwatch en GPS en liet ons op 30 slagen naar Kornwerderzand roeien. Even heen en terug: 8 km knallen. Een straffe oostenwind met zo'n 5 Bft hielp daarbij en de snelheden liepen op tot boven de 11 km/u. De een na de andere zeilboot werd ingehaald en ook het bestuurslid PR kan tevreden zijn: continu werden we gefotografeerd. 9 Gekken op de zondagochtend in een roeisloep is ook een ongebruikelijk tafereel. 4 km in 21.45, dik 11 gemiddeld was een. Op de weg terug konden we de 9 km/u vasthouden en pakten we weer een zeilboot. Die schipper gaf echter gas bij en daarom liep later weer op naar de 10. Roeitijd bedroeg 47.32, omgerekend ruim 93 watt. Met deze wind waren de roeiers en stuur tevreden. Ook de C2H5OH was er allemaal weer uit. Na afloop wachtte een bak koffie met wat erbij bij Kooi boven waarmee het vroege opstaan al rap werd vergeten.

Vanavond gaan we weer los. Het lichaam moet inmiddels wel hersteld zijn van Amsterdam . . . Een iets wat andere bezetting nam vanavond plaats in de sloep: Sjoerd zat op BB-slag en ook Patrick was namens de Red Devil aanwezig. Astrid en Roderick maakten er een gezellig avondje roeien, zij completeerden het restant van het vaste team. Na afloop bij Romano wachtte ons een zwaar verdiend biertje van de Zeesteeg naar aanleiding van de eclatante overwinning tijdens de Grachtentocht 2005. Won de Zeesteeg in 2004 nog met 1 seconde voorsprong, nu gaven ze 50 seconden op ons toe.

Naast de wedstrijdkleding hebben we nu ook t-shirts voor zomaar met ons logo en dat een zestal lokale sponsors. Daarmee komen we weer een stapje dichterbij andere riemen. De shirts zijn voor een zeer schappelijk prijsje (12.50 euro) te koop. Voor 20 euro is men overigens donateur en krijgt dan het t-shirt erbij cadeau. De shirts zijn verkrijgbaar in navy, wit en zwart van S tot XXL en beschikbaar bij Nicole.

Jacob heeft zijn roeiarchief overgedragen aan Harry om delen daarvan te digitaliseren en vervolgens op de site te zetten. "Herinnert u zich deze nog", hoeft dan niet meer: vanaf 1987 komen er dan uitslagen op het web.

Als je in het weekend de wekker niet hoeft te verzetten gaat er iets niet goed: half 8 vertrek bij Kooi. Het was dus weer een vroegertje, temeer omdat we pas om 13.15 uur moesten starten. Meteen al lekker druk bij Texaco Den Oever waar een groot deel van de Friese sloepenvloot 's ochtends even een bakje doet. Daar maakte het team ook kennis met onze gastroeier Lieuwe van de Kromme Dick. Eddie en Harry kaapten meteen een stuk oranjekoek bij de mannen van de KD vandaan en dus konden die Harlingers niet meer stuk. De Twirre ging voorop maar Haan moest met zijn A-team bus met Ambiorix 2 ons nog wel even inhalen (met de vlam in de pijp), want Jacob wist waar het was en moest 'zijn' spreekwoord wel waarmaken. Om de stressbestendigheid te testen gingen wij via de Piet Heintunnel en weken daarbij af van zijn geplande route die en passant groot onderhoud kreeg.

Om half tien lagen de boten te water en roeiden we rustig naar de startlokatie. Goh, nog maar 3 en een half uur wachten . . . Deze tijd werd nuttig besteed met een bezoek aan het clubhuis van 't Oude Dock, koffiedrinken en nog meer koffiedrinken. Verder werd vanwege de wedstrijdspanning het toilet frequent bezocht. Tjidze werd onder handen genomen door Merijn, die de knoop in de schouderspieren vakkundig wist weg te poetsen. Ook Remco werd nog even geknepen waarna we aan de rit konden. De Ambiorix II met Jacob als stuur vertrok rond kwart over 11, maar wij stapten pas om kwart voor 1 in de sloep: strak van de cafeïne. Beetje inroeien, Lieuwe moest zijn voetenbankje nog even controleren, daarna was het wachten op de start. Vooraf had de Zeesteeg ons al uitgedaagd, mede nadat er vorig jaar in Amsterdam 1 seconde tussen zat (in ons voordeel), en hoe kon het mooier we lagen na ze. De Vecht en de Thussen uit completeerden onze startgroep.

De start verliep prima, boeg aan spiegel gingen we als laatste onder de eerste brug door. We lieten ons niet gek maken door de nog snellere whalers en een tienriemer. Eenmaal op het IJ waren we warm en begon de STEYR diesel te lopen, de inhaalrace was gestart. Allereest pakten we de mannen van de Zeesteeg. Het krat bier was binnen (dat waren we in Makkum kwijtgeraakt) en smaakte naar meer! Voordat we het Amsterdam-Rijnkanaal indoken lieten we ook het mixteam uit Katwijk definitief achter ons. Daarna volgde de Mercator, die met 5 mannen en 1 vrouw roeiden (respect hoor, zo'n roteind met 2 man tekort). "Op naar de volgende" brulde Rein. We liepen weer in op de Vecht hetgeen motiveerde.

Toch liep de sloep niet als vanouds, er zat een schommeling in die we er maar niet uitkregen. Bij het Olympisch Stadion pakten we de Vecht en trokken daar voort het windje goed door. De 11 km/u verscheen weer op de display van het GPS. Langzaam maar zeker kwam er blauwe sloep dichterbij. Zou dat het Caatje zijn? Het lukte de Zeesteeg om die mannen op het Zwarte water voor te blijven en dat moesten wij dus ook kunnen . . . Eenmaal dichterbij concludeerden we dat of het kleurenschema van het Caatje was veranderd of dat het een andere sloep was. Gelukkig bleek het laatste bewaarheid, de Zuyderzee was bezig met een goede opmars en wilde erlangs. Hun stuur wilde dat we, toen ze nog 3 meter achter ons lagen, al ruimte maakten. "Eerst maar even dat gaatje dichtroeien" dacht Rein. Tot tweemaal toe wisten we hun aanval te pareren, maar na een haakse bocht was het gebeurd. De Heeren XIV trokken sneller op en na een klassiek voorbeeld van mikado met de riemen moesten we ze laten gaan.

KNAP! Het geluid van splinterend hout waarbij de splinters ons om de oren vlogen. SB1 trok zijn blad op een brug in de Prinsengracht kapot. Oók dat nog! De stopwatch overleed precies na 2 uur bij het trekken van de reserveriem. Toch had Jacob niet naar de minirokjes op de brug gekeken (of wat daar nog onder zat). Hij verwisselde, door opperste concentratie in combinatie met vermoeidheid, bak en stuurboord. Hij was niet de enige: Lieuwe had al eerder een signaal afgegeven en Harry vroeg Rein of kon hij aftellen als er een brug naderde nadat er bijna weer een riem ging. "Dat doet hij ook, opletten" antwoordde de sloep. Hmmm, roeien totdat je bijna zwart voor de ogen ziet doet blijkbaar rare dingen met je geest. Eigenlijk was bij eenieder inmiddels het beste er wel vanaf en met een waas voor de ogen peddelden we door. De haakse bochten in de grachten eisten haar tol en de geest was zo goed als uit de fles.

Konden we vorig jaar nog versnellen nadat we hoorden dat we snel inliepen op de Ame Gijs, nu kwam de rode zeeduivel uit Makkum weer in beeld. "Dat nooit, roeien, hangen aan die palen", Rein brulde weer van alles om ons te motiveren want de Zeesteeg had nog over en rook de stal. Uiteraard wilden we niet dat die mannen stoere verhalen konden vertellen over als ze ons hadden gepakt. Gelukkig was Cruijff daar al achter: "als bestaat niet". Nadat we "de laatste brug" hoorden gooiden we er nòg een keer alles uit. Dat hadden we al drie keer daarvoor gedaan, maar nu ging dan echt alles eruit.

"Stukken en kapot" kwamen we aan. 2'29 Was de inschatting, hetgeen eigenlijk vies tegenviel. We misten Rutger die vandaag voor zijn werk met de helikopter hogere sferen in Engeland opzocht. De eerste drie kwartier na de finish kwam er weinig zinnigs meer uit het team. Remco had nog nooit zo'n eind geroeid en was er zelfs stil van. Tjidze kon volgens zeggen niet meer kapot dan Alkmaar, maar was nu nog verder gegaan. Asjemenou! Alleen stuurman Rein was nog een beetje aanspreekbaar. De rest zat stuk en goed ook, we moesten maar rap terug naar de kraan. De Westdiep van de Koninklijke Marine bracht ons tezamen met de Brijbek naar de kraanlokatie. In de bocht op het IJ trok ze ons bijna nog om! De schipper hield het gas erop en de Twirre gaat liever rechtuit dan de bocht om.

De sloep werd weer rap op de trailer gezet en na een frisse flessendouche, een schone pendek en een bak kwark was het tijd voor een biertje of 2. Het duurde even voordat het tempo erin kwam want de race was slopend geweest. Na wat snacken en nog wat bier kwam de verlossende prijsuitreiking om 20.00 uur. Tot die tijd zaten we nog even gezellig met oa Floor, de mannen van de Regatta en Zeesteeg en Anne Sjoerd verklaarde de bloedgang van de Zuyderzee. De spanning steeg, zou dit ook (net als Alkmaar) een "aftrekker" worden, en wie zou er kampioen van Nederland worden? Vanaf de nummer 20 werden de prijzen uitgereikt. Net als met de HT hoop je dat je naam niet al te snel genoemd wordt. Maar dan is er ook nog het risico dat je helemaal niet wordt genoemd en 21e of nog lager wordt. De mannen van het Leeuwke hoopten dat de Twirre niet zo goed hadden geroeid wist Brigit te vertellen toen ze terug kwam van een rondje bier. Nou dat hadden we. Nummer 13, Twirre.

Met gevoel voor drama een dertiende plek. Dit was niet best en we hadden het ook meteen gehad. Daarna werd nog een rits sloepen genoemd die we normaliter pakken, maar nu. Grrr. Meest opvallend de Tréwes 2, klasse mannen! Maar ook de Iwan Franko en de Orkaan stonden hoog in de uitslag. De Brijbek werd Nederlands Kampioen, dat was geen verrassing meer, tenzij de Workummers met stip zouden dalen en de Tréwes 1 de eerste plaats zou pakken. Wij hadden gevochten voor wat we waard waren, maar wederom werd bewezen dat je een vast team in de sloep moet hebben zitten. En dan moeten ze ook nog een beetje getraind zijn. We gingen terug naar de pont en naar Makkum. Om half elf precies stond de sloep weer bij Kooi. "Wat binne we even leuk fut weest, niet?" is altijd de dooddoener die altijd wel iemand bij het naar huis gaan roept.

Vijftien uren Grachtentocht zaten erop toen we ons bij Café Romano meldden. De enorme beker die we hadden gewonnen werd met respect in de prijzenkast gezet. Ook Romano vroeg zich al af wat er aan de hand was, "dit ben ik niet van jullie gewend". Na wat vaste en vloeibare versnaperingen moesten we nog even bij de mannen van de Zeesteeg kijken. Hoe zat dat ook alweer met dat krat bier? Alleen Sjoerd zat nog op zijn kruk in de Steeg, de rest was verstandig geweest en al naar huis. Meest opvallend dat zelfs de Roeikoning van het Makkumerdiep 2004 het liet afweten . . . . . . Amsterdam had haar tol geeist, een zware ditmaal.

Voor de uitslag klik je hier, de bijgewerkte tussenstand in de HKA hier

Opstelling: HS/TD/MdH/Lieuwe en DJ/RL/RZ/EK // stuur Rein

De sloep blijft deze week op de trailer en de stuur heeft opdracht gegeven tot hardlopen. In plaats van 2 uur roeien mogen we nu 2 uur hardlopen en het lichaam verder rust gunnen. Alkmaar is met wat grieperigheden en verstopte neuzen niet onopgemerkt voorbij gegaan . . .

Ter herrinering aan het Alkmaars beleg en ontzet op 8 oktober 1573 organiseert de Algemene Vereniging van Oud Marinepersoneel (AVOM) de victorierace: twee rondjes over de Alkmaarse grachten van in totaal 14.4 km. Met een goed voorgevoel - we hadden tenslotte de laatste trainingen ruim boven de 10 km/u getraind - vertrokken we om 8 uur uit Makkum. Dit was Remco zijn eerste wedstrijd en hij had er zin in: de hele week al aan de macaroni en vroeg naar bed. Vandaag zou het gas erop. De sectie Workum had een ander plan want 8 uur was toch wel een beetje vroeg. Rutger sloeg de spijker op zijn kop met het navigatiesysteem dat Jacob in de auto had zitten: Dom Dom! Ruim op tijd vertrokken we echter naar de start. Die werd zo'n 20 minuten uitgesteld omdat het Leeuwke onderweg panne had. Hadden we mooi tijd om nog een paar gangmakers naar binnen te werken. Om kwart voor twaalf gingen we dan toch los. Tezamen met de Pollux en VD Putte.

Vooraf hadden we al een inschatting gemaakt dat we wel als eerste bij de nauwe pijp zouden zijn, maar wat gebeurde er nu?! De mannen van het Marine Beveiligingskorps hadden het gas erop en we moesten ze voor laten gaan. Anders zouden we ons na 400 meter al hebben opgeblazen. Toch ging het ruim boven de 11 achter die grote bak aan. We werden hard aangemoedigd door Baukje, Carl sr en Romano en dat hadden we nodig ook. Die mannen wilden zich maar niet in laten halen. Heel sportief maakten de stuur ruimte en gezamelijk stoven we door de Hoornse Vaart (dat waren overigens alle sturen (hulde)). We lieten echter wel merken dat we er waren: tijdens de passage van een brug knalden we al vol op de spiegel van de Pollux! De Twirre houdt door haar gewicht de eenmaal opgebouwde snelheid beter vast en uiteindelijk moesten de potige bewakers ons laten gaan.

Op naar de volgende sloepen: de Bartix en de Steenbok volgden al vrij snel en daarna volgde de Ambiorix II. Die meiden raakten in de war toen Rein ons ging aanmoedigen. Op naar de Toverbal. Die mannen pikten goed aan maar moesten na een strijd van een paar honderd meter ons ook laten gaan. Intussen brulde Jacob de longen uit zijn lijf en konden de stuurlieden van voorliggende sloepen goed horen dat we er aan kwamen. Na zo'n 44 minuten hadden we het eerste rondje afgelegd en we bleven mooi doorhalen in een toch wel hoog tempo: 32+. Tegen de wind in was dat lekker maar telkens kwam die versnelling bij het inhalen van de sloepen.

De stuur had al van ver de Orkaan in zicht en we liepen er vrij rap op in, om niet een grote buitenbocht te maken bleven we er maar even achterhangen om daarna ervoorbij te gaan. Uiteraard lieten die mannen ons niet gaan en zo pakten beide sloepen weer mooie seconden door elkaar lekker op te jutten. Vlak voor het eind moesten we alleen d'Isela laten gaan en hadden we alleen maar sloepen ingehaald. We finishten na 1'25"07 volgens Jacob hetgeen enigszins tegenviel. Vorig jaar 1'26"39 en nu zou het toch wel harder moeten kunnen, maar voor ons gevoel waaide het wel meer dan in 2004. We moesten het afwachten, we waren allemaal goed stuk en met wat griepjes, verkoudheden en een blessure was dit het beste wat erin zat.

Het resultaat was enigszins teleurstellend. Zo roeiden we vorig jaar nog 94 watt en werden daarmee vierde, nu hadden we met 6 watt meer een 9e plaats te pakken. Het Leeuwke, Steenbok , Sloepweesje en Azorean High hadden zich er tussen geworsteld! De sfeer in de sporthal was dan ook niet uitbundig. Gelukkig had Jacob zich nog wel een minuut vergist en dus hadden we 1'24"07 geroeid, dat leek er meer op: toch goed voor 10,27 km/u. De eerste plaats van de Ambirix II dames met onze stuurman Rein voorhoogde de sfeer enigszins, maar Alkmaar is wat dat aangaat altijd een bijzondere wedstrijd. Moegestreden keerden we al snel terug naar Makkum om bij Romano nog even een paar drankjes te kopen. Voor de meesten ging daarna het licht vroeg uit.

"Roei door of ga aan de kant" werd er geroepen. Klik op de link voor het verslag van de Pollux

De laatste prep voor Alkmaar want komende donderdag zitten we lastig met de bemanning. Rust kan ook een wapen zijn!! Vanavond was Simon van de Hoek van de partij daar hij Amsterdam met ons mee gaat roeien. Jacob gaat Alkmaar sturen en zat daarom vanavond ook weer aan het roer. Er stond nog een aardige bries en dito golven op het meer en het werd al weer wat frisser. In het kader van het verhogen van de het uithoudingsvermogen gooiden we het slagtempo wat omhoog. 32 was normaal, 33 iets beter maar we moesten in de sprint toch wel de 34 vasthouden. "Het zit allemaal in het hoofd, straks roei je 31 en denk je dit is een makkie als je weet dat je ook 34 kan", was een typische Haan uitspraak. Op naar Alkmaar !

Vandaag een trieste dag daar we definitief afscheid moesten nemen van ons zo gewaarde lid Sietze van Palmhoven. Veel roeiers en oud roeiers ook nog uit de Friese Elf tijd toonden hun medeleven aan de familie. Jacob had nog een aantal memoires en blikte terug op mooie sportieve roeimomenten.

Vaarwel vriend, in onze hoofden ben je bij ons.

De sloep moet in plané hoorden we Sietze altijd brullen. En dat kan in Alkmaar en dus gingen we vanavond met Jacob "Pantser" Haan aan het roer 14.4 km roeien. En wel maximaal. Op een zo goed als vlak IJsselmeer knalden we in 1.22.10 weer over de denkbeeldige finish die 200 meter eerder lag daar de GPS de geest gaf. Low, of beter no battery.

Vanavond komen we bijeen in de sloep en gaan toch even naar buiten ondanks het zware verlies van Sietze, even de zinnen verzetten. Na afloop met zijn allen even een kop koffie bij Rein en Nicole.

20-9: Overlijden Sietze

Vandaag bereikte ons het verschrikkelijke nieuws dat Sietze van Palmhoven na een zeer kort ziektebed is overleden. Sietze was lid van het eerste uur en roeide al in de Twirre toen deze nog Friese Elf heette.

Later werd hij stuurman van onze sloep en bracht vele roeiers de fijne kneepjes van het roeien bij. Wat opviel was zijn gedrevenheid, Sietze ging altijd vol overtuiging ergens voor en bracht dit over op het team. Als oud marinier kon je dit wel aan hem overlaten. Sietze was de eerste van onze vereniging die 10 x de HT op zijn naam en ging ook op andere gebieden voorop.

Naast Hanneke, Ilse Maaike, Amy Corinne, Luke en familie zullen ook wij hem missen.

Eén ding staat vast: vergeten zullen we hem nooit!

Vaarwel vriend . . .

Het weer liet ons vanavond eigenlijk voor het eerst een beetje in de steek, het miezerde een beetje, maar gelukkig niet tijdens het begin van de training. Jacob had desondanks de training aangepast en we hoefden maar 10 kilometer, maar dan wel maximaal. En we waren met zeven, dat viel even tegen. Remco had er in ieder geval weer veel zin in getuige zijn "Gas geven". Dat lukte wel aardig want na 56'30 waren we weer binnen. We begonnen met 30 slagen per minuut en schroefden langzaam - met halve klapjes - het tempo op. In het kanaal persten we op de terugweg er alles nog even uit door met 32 rukjes richting Kooi te knallen. Daarna droop iedereen drijfnat af naar huis of nog even naar Café Romano om daar tot de conclusie te komen dat we met zijn zevenen een allejezus vermogen hadden geroeid. Lekker hóór!

Het IJsselmeer was bijna als een spiegel vanavond en dus konden we flink aan de bak. In het begin keuvelden we aardig door maar wisten toch het tempo mooi boven de 10 km/u te houden. Dat het mooi weer was, was ook andere watersporters op gevallen, maar Martine weigerde om al te dicht langs een speedbootje te sturen. Zo'n kilometer uit de kust trok het vanwege de onnatuurlijke bewegingen onze aandacht. We moesten ons concentreren op de slag en dat deden we ook in het kanaal. Toen gooiden we even het tempo erop en knalden eigenlijk continue met 11 km/u naar Makkum. Op het laatst van de training sprintten we nog even door naar de 12,3 en toen was het mooi geweest!

Onze vaste stuur op de donderdag had een leuk uitje naar de F1 in Francorchamps en daarom sleepten we Jacob de sloep in. Na de geluiden van de arts ging het al weer wat soepeler en hij had meteen een leuke mededeling: we gaan even 2 uur roeien . . . We moesten tenslotte klaar zijn voor de Grachtentocht. Als je dat hoort denk je even chips, maar eenmaal onderweg liep het allemaal wel. Het team was vanavond versterkt met Navigerie en Sjoerd van de Zeesteeg zodat we alle doften bezet hadden. Met teksten als "I'm your worst nightmare", pepte Jacob ons op en zorgde ervoor dat we na 2 uur een kilometer of 20 erop hadden zitten. Knap van Sibbele, die tijdens zijn derde training meteen 20 k voor zijn kiezen kreeg. Maar het meeste is allemaal psychisch, na de training waren we eenmaal op wal al weer redelijk hersteld en vonden allemaal dat we lekker hadden getraind. Amsterdam is maar een half uurtje langer en Alkmaar kan helemaal voluit. Daarna nog even naar de sponsor een zeer verdiend biertje kopen; het was goed warm geweest.

Alkmaar en Amsterdam komen er over 4 respectievelijk 5 weken aan en dus moesten we om 19 uur maar weer even trainen. Met Martine en Saskia van de Ambiorix en Camiel van de Trewés 1 gingen we op pad en dan rekenen we Sibbele en Remco voor het gemak maar even tot de vaste roeiers. Het ging een beetje schommelend in het begin maar uiteindelijk zat de slag er toch wel weer aardig in al bleef het wennen. Na anderhalf uur vond Martine het mooi geweest en keerden we huiswaarts.

We vertrokken naar Rotterdam om kwart voor 8, behalve Roderick en dus moesten we even wachten. Maar we maakten al vrij snel rendez vous met de meiden van de Ambiorix en Jacob. Zij vertrokken uit Harns. Na de gebruikelijke koffiepauze bij het Shell benzinestation kwamen we met samengeknepen billen vlak voor elven aan bij de oude school van het STC. We hadden iets langer dan 5 minuten koffie gedronken. Martine moest kakken te kort door naar het palaver in de nieuwe school. Gelukkig stond er geen rij meer voor het kranen en konden meteen te water. De Trewés 1 en Zeesteeg volgden. Daarna pakten we een sleepje naar de nieuwe school waar we ons ook moesten inschrijven.

Het afmeren ter plaatse was minder prettig: houten pallets fungeerden als fenders tussen de sloepen en pontons. De voorbijkomende scheepvaart zorgde daarbij voor een nare golfslag en de splinters vlogen je om de oren. Rond half 12 roeiden we de sloep naar de 'wachtkamer' in de Leuvehaven. Was dat wel verstandig? Verspeelden we nu geen krachten? 'Zonder kracht' te gebruiken peddelden we er naar toe. Na de gebruikelijke tafarelen - door de wedstrijdspanning moet iedereen nog even plassen - werden we om 10 voor 1 losgelaten en alle 60 sloepen wilden tegelijkertijd onder de brug door om een zo goed mogelijke positie tijdens de massastart te bemachtigen. Een gebrul en gejoel steeg op want dat ging natuurlijk nooit allemaal ineens. Wat een gekkenhuis, alle sloepen lijken dan naar elkaar toe te drijven.

Tinus had een mooi plekje gevonden links naast het controleschip en we konden vrijwel zonder oponthoud weg. Een beetje ruzieën met de riemen van de Danser maar dat mocht de pret niet drukken. We gingen fors weg, maar niet als een dolle want de Brandaris, Kromme Dick en Orkaan nog wat whalers waren ons iets voor. Ook de mannen van de Zeesteeg liepen op ons uit, dat kon natuurlijk nooit de bedoeling zijn. Deze wedstrijd telde mee! Nadat we enigszins warm waren - het was perfect roeiweer met 22 graden en geen zon - haalden we als eerste de Orkaan weer in, daarna volgden KD en Brandaris. De Zeesteeg was heel goed weg, ze hadden er zin in. De mannen hadden ons tijdens de Slag om Makkum te pakken genomen en dat vroeg om tegenmaatregelen. Temeer ze ons afgelopen dinsdag nog uitdaagden tijdens de training . . .

Martine volgde een zuidelijke koers waardoor we zo weinig mogelijk tegenstroom ondervonden en we pakten de een na de ander. Met zo'n 9.5 km/u liep het lekker en alleen op de stukken waar echt veel stroom stond zakte de snelheid in, naar rond de 8. Vlak voor ons de lag de Regatta, we kwamen langzaam maar zeker dichterbij die gasten. Vlak na de van Brienenoordbrug lag de keerboei en moesten we de Nieuwe Maas oversteken naar de Noordoever. Inmiddels lagen we 6e in het veld en bijna kont aan boeg met de Regatta. Eddie had die mannen les gegeven want ze waren ons lang voorgebleven en gaven geen krimp. Uiteindelijk gingen we ze toch voorbij waarbij de GPS maximaal 13.2 aangaf.

Ineens werden we vanaf de kant luid aangemoedigd. Daar stond Jacob met krukken en pantservest te brullen. We konden of wilden hem niet verstaan maar het kwam op 1 ding neer: harder trekken! Even later doken we het Boerengat in en kwamen we in het rustige water van het Haringvliet en de Oude en Leuvehaven om vervolgens voor de Erasmusbrug weer de Nieuwe Maas op te varen. Hier stonden door de vele scheepvaart rare golven die in combinatie met de stroom bijzonder lastig roeit. Maar goed we waren er bijna want dit deel hadden we al even roeiend verkend. Alles werd uit de kast gehaald en uiteindelijk kwamen we als vijfde sloep binnen na 1.32.10. Met die tijd waren we niet ontevreden.

We hadden strak geroeid en keken moe maar voldaan uit naar de andere sloepen die binnenkwamen. Hoeveel zat er tussen ons en de Trewés 1 en de Brijbek? Ook de Zeesteeg werd in de gaten gehouden. Jacob stond te klokken en we hadden zo'n 12 minuten op de Trewés. Kort daarop volgde de Brijbek waardoor we wisten dat we in ieder geval niet eerste waren geworden. Daarvoor zat dat C-waardekanon er te kort op. De sloep werd weer afgemeerd aan het ponton en een eerste biertje ging er wel in. Na lang wachten kregen we een sleepje naar de kranen waarvan inmiddels 1 van de 2 het loodje had gelegd. En passant belandt er nog een gele IJmuiden tas van een Trewés lid bij ons in de bus. Dit wordt pas laat opgemerkt nadat we de initialen C.H. onderop lezen.

De uitslag was er snel, om 5 uur en maar goed ook want het bier was lauw en duurde eeuwen vanwege een foute tapdruk. Martine mocht nog even de prijs voor de Ambiorix II in ontvangst nemen want die stonden nog te wachten voor het kranen. Jacob stond daar 1.5 uur voor in de file! Bij de heren pakte de Brijbekken in de derde klasse de beker en die waren dus weer goed bezig. Voor ons pakte het enigszins teleurstellend uit. We hadden zo snel geroeid dat we dachten aan een tweede/derde plaats. Het werd de 5e algemeen en 3e in A. De organisatie had nog even een foutje gemaakt in de uitslag, de Brijbekken waren met 10 man berekend maar zelf met 10 waren ze al eerste. Nu wonnen ze met 135 watt, ongehoord want het is 22,6 watt meer dan de nummer 2 en de Trewés 1 staat ook niet stil . . . .

Snel weg uit Rotterdam voordat die mannen met hoedjes van stro weer beginnen te toeteren. Bij café Stroom hebben we eerst maar even een koud biertje gehaald want zo konden we niet de bus in. We bleven ons verbazen over de uitslag en de vermogens. Bijna dezelfde afstand als Makkum, langzamer geroeid en 20 watt meer konden we niet helemaal aan de stroom wijten. In de bus terug was het rustig en de Mac in Hoorn kookte vanavond. Om 2100 waren we bij Kooi waar Rein de sloep onmiddellijk weer in het water gooide. Daarna was het nog even gezellig bij Romano en de Steeg.

Opstelling Maasrace, stuur Martine, SB: DJ, MdH, RZ, EK en BB: HS, TD, RM, RD

Vanmiddag om 16:00 uur takelt Tristian Kielstra de sloep er uit. Poets- en trailerteam op post!

De laatste voorbereiding voor de Maasrace waaraan 66 sloepen zullen deelnemen. Even kort maar krachtig met Jacob Haan weer in de sloep, maar dan aan het roer. Opstelling ditmaal zonder Rutger, die zit nog even op zee. HS, TD, RM, RL en dJ, dH, RZ, EK. Ooit meegemaakt dat de GPS heel even 14.2 km/u aangaf?

De trailer lag bedolven onder het hout van Von Klinkenhoven en is vanavond door Ivor, Jacob, Harry, Roderick weer bevrijd. Nadat Jacob de trailer bij Kooi had geparkeerd volgde nog even een biertje bij Romano waarbij ook Remco en Sibele aansloten. Het was weer tijd voor sterke verhalen, maar deze waren ook nog eens waar . . . .

Vanavond ging ook de website van de Zeesteeg live: www.zeesteeg.tk

Vanavond gaan weer onder leiding van Martine een stukje peddelen.

Opstelling: DJ, MdH, RZ, RL en HS, TD, RM en Sibele Lootsma

Vanavond misten we Eddie en daarom met 7 man op pad, altijd lastig want de sloep blijft in onbalans hetgeen niet prettig roeit maar het was niet anders. Astrid stuurde ons vanavond en had stalorders mee van Jacob. Het waaide eerder vandaag pittig maar zo tegen de avond viel de wind er wat uit. De stuur trakteerde ons op wat pyramides en startjes en had veel aandacht voor de techniek. Na anderhalf uur vormde zich een vreemde lucht boven ons die veel water bevatte. Gelukkig bleef het bij een paar spetters.

Jacob heeft de coördinatie weer op zich genomen en had vol enthousiasme 2 sturen en 9 roeiers geregeld, maar beter zo dan andersom. Jan ging weer verder met de DVD over de slag om Makkum en Carl Jr maakte kennis met de roeisport in de Zeesteeg waar men 1 tekort kwam. Martine had een mooi programma in petto, 2 minuten knallen, even rust, stukje peddelen en tenslotte het kanaal 2 om 2 gedurende 1 minuut. Remco ging goed voor zijn derde keer en ook Saskia en Sandra trokken vol mee. Donderdag weer !

Opstelling: stuur Rein, SB: DJ, MdH, RZ, EK en BB: HS, TD, RM, RD

Vanavond hadden weer een mooi stel van de leden bij de sloep om deze te preparen voor de Slag om Makkum. Afgelopen zaterdag waren we al druk bezig geweest, maar vanavond moest de punt weer even op de i worden gezet. Daarna ging een deel naar Romano, terrassen, het was tenslotte prachtig weer. Rein, Eddie en Merijn bleven in de sloep een biertje drinken waarna de vrijwilligers van de Slag om Makkum zich eveneens melden. Met een drankje mee werd er toch nog even geroeid en speelde Eddie gitaar op het water. Zo werd de gemeentehaven nog even verkend die al lekker vol was vanwege de activiteiten met de Visserijdagen.

Anderhalf uur trainen was de doelstelling, een beetje sprinten en de triangel werd weer eens geroeid. 6'39 zetten we neer met Remco en Gerda als gastroeiers in de Twirre. Het ging dan ook van Jetje met maximale snelheden van 11.7 km/u tijdens dit rondje. Na afloop zaten we nog even gezellig op het 'terras' bij Kooi hetgeen vanwege het mooie weer nog lang open was.

Op zaterdagochtend al weer vroeg activiteit op de werf van Kooi, de Twirre en ook Ambiorix werden even tussentijds onderhanden genomen. Later meer . . .

Vanavond een pittige training, we hadden maar 6 man om de sloep in beweging te krijgen. Gelukkig was het weer prima om te roeien, een mooi avondzonnetje kleurde het IJsselmeer. Na ruim anderhalf uur peddelen was het wel weer mooi geweest en werden plannen gesmeed voor het zomeronderhoud van de Twirre. Bij Romano kwamen de sterke verhalen weer los, met name over onze Zeehaen, Jacob! Voorzien van staal en lichaamspantser spoort hij ons nu aan.

Ideaal weer om te trainen vanavond. Er stond wellliswaar een harde bries, maar de temperatuur was ideaal en dus konden we mooi weer even los. Sjoerd en Navigerie vielen in voor Roderick en Rutger en dus konden we mooi weer even met 8 man knallen. Rein stuurde zelfs de oud gedienden het riet in met een dubbele pyramide: steeds langer knallen en steeds korter rusten. Asjemenou! Daarna op verzoek 4 om 4 hetgeen weer leuke cijfers opleverde; een vmax van 12.5 km/u. Op het laatst nog even buiten op het IJsselmeer gespeeld. Er stonden echter dusdanige rollers dat dit niet veel langer dan de belboei leuk was. Daarna nog even naar Romano, het is tenslotte vakantie.

Op veler verzoek zijn de shirts inmiddels besteld en voor de Slag om Makkum zijn ze er: Twirre Tee's sponsored by Makkumer bedrijven in navy blue en zwart. Camping de Holle Poarte, Café Beaufort, Supermarkt Van der Wal, Yachtclub Marina Makkum, Café de Zwaan en Café Romano. Wellicht straks te bestellen op deze site?!

Bloedheet was het met een temperatuur van 31 graden 's middags en het koelde maar niet af. Maar goed, we konden de training wel weer even gebruiken en dus gingen we met de inmiddels bijna vaste donderdagroeiers van de Zeesteeg en Saskia even het meer op. Daar stond nog een klein briesje hetgeen het roeien niet tot een totaal onverantwoorde bezigheid maakte. Liters water gingen er door heen. Merijn had inmiddels voor een verkoelend biertje gezorgd en dat ging er goed in.

Vijf man van de Twirre werden aangevuld vanuit de Zeesteeg (Gerard, Sjoerd en Guido) om even de Slag te roeien. Snikheet en zeer benauwd werd op vlak water anderhalf geroeid waarna een paar sapjes zich op het terras bij Romano zich goed lieten smaken.

Vanavond knalden de mannen met Rein aan het roer in de volgende opstelling: BB: EK / TD / RM / RD en SB: DJ / GD / RZ / MdH. De training voor de slag om Makkum bedroeg 15.3 km en werd afgelegd in 1'27"32. Dat zijn de betere tijden die staan voor een vermogen van 109 watt.

Het weer was in tegenstelling tot hedenochtend prima om een stukje te gaan roeien. Een vaal zonnetje en een temp rond de 20 graden deden Martine en haar zes mannen goed: ontspannen op een zomeravondje trainen op een redelijk vlak IJsselmeer. Gastroeier Guido peddelde vrolijk op zijn niet-favoriete SB mee. Ook de Zeesteeg knalde het meer op in aanloop naar haar race tijdens de Kaagweek. Onze stuur was verbaasd (met de verhalen over Hylpen in het achterhoofd) dat de sloep wel degelijk - zelfs met zes man - boven de 10 km/u wil en het werd nog gekker toen we gingen sprinten. Met een Vmax van 13.1 zetten we een ALL TIME HIGH neer! Met mooie verhalen over het roeien besloten we met een kopje koffie een leuke training op Kooi's terras. Donderdag weer !!

Na een week was de sloep weer compleet gevuld (Rutger is weer terug) en pakte Rein de draad weer op met trainingen van 15 km voor de slag om Makkum. Het was eigenlijk de hele dag best aardig weer geweest, maar rond zevenen kleurde de lucht grijs. En de wind was van matig aan het aanhalen uit diverse richtingen: er zaten wat buien in de lucht. Het werden 15 kilometers recht tegen de golven in richting Breezanddijk. Na een uur buffelen hadden we 7,2 km afgelegd maar voor de elementen uit knalden we richting Makkum. Met een omweg naar het kitesurfstrand bij Kornwerderzand kwamen we in het kanaal uit. Daar zetten we nogmaals aan en eindigden in een vette regenbui met een sprint (Vmax = 12.4).

Kapitein Jacob vaart (als hij niet in de Twirre zit) door heel Europa en komt nog wel eens een sloepje tegen. Zo was hij getuige van een sloeproeiwedstrijd in Spanje (Sevilla?). Daar is het net als de Azorean High 10 eenzaam roeien voor de slag en boegroeier.

Zowel dinsdag als donderdag konden we het team niet compleet krijgen en kozen derhalve voor een andere oplossing waarbij gebruik werd gemaakt van een sleepje. Het was prachtig mooi weer. het meer lag er net zo bij als tijdens de wedstrijd in Hylpen. Door bepaalde capriolen van de stuurman liepen we soms de sleper voorbij, verder genoten we (Rein, Rein, Jacob, Merijn, Roderick en Harry) van de zon en een verkoelend drankje. Ook de stuurman van de sleper vond het nodig dat de spieren werden gehard en hij gooide ruim voor Makkum de Twirre los tijdens een derde oplooppoging. Rein Z. en Rein F. verwisselenden van plaats waardoor ook onze stuur eens meer dan 400 meter heeft geroeid, een "eye opener". Daarna werd de sloep "gebeached" bij de Belvedere en was het tijd om te zwemmen. Harry won daarbij nog een kist bier omdat hij de overboord geraakte dol weer opviste. Wie had die dingen ook alweer verwisseld in Hylpen??

Vanaf een uur of 10 verzamelde het team bestaande uit Jacob, Tjidze, Eddie, Merijn, Harry, Marc, Sikke, Roderick en stuurman Rein in Hylpen. Genietend van het zonnetje zaten we lekker op het terras aan een kopje koffie of thee want met die hitte moesten we goed om de vochtbalans denken. Het weer was namelijk super, een licht briesje op een 's ochtends nog bladstil IJsselmeer. Dit hadden de organisatoren in Hylpen de laatste 4 jaar niet meer meegemaakt: regen en harde wind kenmerkte de race in Hylpen.

De Twirre had startnummer 47 en ging om 12.46 van start, twee minuten achter de Zeesteeg. Die zouden we voor Stavoren wel pakken was gedachte, maar dat liep anders. Na de start vlogen we met 13 km/u de haven uit en kwamen dichterbij Evert Deddes en Zeesteeg, maar dat duurde slechts kort, we konden overall net de 10 km/u niet halen. Dit leidde tot de nodige frustratie "we zitten niet op het terras!!" temeer omdat we tijdens de trainingen zelfs met minder weer de sloep eenvoudig boven de tien houden. Zelfs afgelopen dinsdag nog waarbij de golven dwars stonden.

Toch presteerden we het om binnen de twee uur de 19,5 km af te leggen, hetgeen nog niet eerder was gelukt. Nadat de sloep weer op haar mooie plaatsje in de oude Hylper haven was gelegd was het tijd voor water en bier. Fish and chips volgden later waarna de Foeke werd aangedaan. Tijdens de prijsuitreiking bleek dat we 5e in de hoofdklasse A waren geworden en 13e overall. "Gelukkig dat ie niet meetelt" was een veelgehoorde opmerking. Andere teams kwamen al langs en vroegen zich af wat er aan de hand was met Team Twirre? Vlak water, jullie race toch? Maar niet elke dag kan een succes zijn . . . . "Leuk is anders" SMSte Jacob nog vanuit Spanje. Op naar Makkum, ons thuiswater, wellicht is dat ons beter gezind?!

Opstelling: Stuur Rein, SB: DJ, TD, RZ, EK en BB: HS, ME, SF, RD

Onze website is vanaf heden voorzien van een herkenbaar URL: www.rvmakkum.nl

Vanavond was het eigenlijk geen training maar een wedstrijd tussen de Makkumer sloepen: wie zou het eerst in Hylpen aankomen? Een stevige ZZW bries had 's ochtends het IJsselmeer al flink in beweging gebracht waarbij de witte koppen erop stonden. Hmmm, dat voorspelde weinig goeds, maar gelukkig viel de wind er tegen het einde van de middag aardig uit, maar de opbouw was daar. Er stond een irritante golfslag die precies dwars inkwam. Maar het was stalend weer en de Zeesteeg wachtte ons al op voor een training van havenhoofd naar havenhoofd, in totaal 14.2 km. Aangezien Eddie in Rotterdam met de Regatta traint hadden we een gastroeier vanuit de Brijbek, Rudy Abma: "Goh wat zitten we hier dicht op het water", was meteen een aardige binnenkomer. Inderdaad is het vrijboord een stuk kleiner bij onze sloep.

De bemanning van de Zeesteeg nam eerst de kop maar ze rondden enigszins ruim de Belboei, waarna de Twirre mooi binnendoor kroop. Er ontstond een spel waarbij dan de Twirre en daarna weer de Zeesteeg de kop nam. De snelheden varieerden tussen de 8 tijdens het drinken en de 11 km/u in de tussensprintjes om de andere sloep weer in te halen. De Brijbek en Ame Gijs waren ook op het meer en waren getuige van een mooie strijd. Uiteindelijk gaf de Twirre het laatste kwartier - mede door Sikke zijn lokale kennis - vol gas en kwam een seconde of 20 eerder de Hylper haven binnen. De 14.2 km werden afgelegd in 1'25 rond, hetgeen een vermogen van ruim 90 watt betekende voor de Twirre (2,78 m/s), de Zeesteeg roeide ruim 65 watt en moest 5"30 harder roeien om de Twirre op vermogen voor te blijven. We zullen zien zaterdag, want de mannen zijn gebrand !!

Vanavond trokken er slechts zes man de Twirre met volle kracht vooruit. Het was aangenaam roeiweer en het werd dus een ongemerkt krachttraining. Na een paar keer het Diep op en neer was het weer gebakken. Volgende week dinsdag de sloep omroeien naar Hylpen.

De razende reporter had weer een aantal bijdragen geleverd en zo stonden onze belevenissen van afgelopen weekend in Grou te lezen in de Belboei en de Wijd en Zijd. Ook in de Friso stond de naam van de Twirre vermeld. De Leeuwarder Courant kopte dat de Trewes weer winnaar was (scan volgt).

De startlijst voor Grou had ons weer aan de Regatta uit Rotterdam gekoppeld en dat beviel ons prima zo bleek uit eerdere wedstrijden dit jaar. Om half negen deden we eerst nog even een kopje koffie op het terras bij Kooi en toen hadden we het nog even over de strategie. Rein trok daarna met zijn brullende Chevrolet Blazer de Twirre naar Grou en dat ging al hard, de sloep lag al te water voordat de overige teamleden zich meldden. En daarna moesten we wachten, want ook zonder Jacob willen we niet te laat komen, stel je voor dat het druk wordt met kranen. . . .

Een beetje thee drinkend - koffie was met deze tropische omstandigheden geen al te strak plan - werd gezelllig met een hoop bekenden bijgekletst waarna om 12.00 uur de eerste van in totaal 64 sloepen werd weggeschoten. Wij moesten om 12.58 aan de slag! De strijd met de Regatta ging tot en met het Pikmeer gelijk op, daarna trokken wij harder door want in de smalle wateren heb je liever geen sloep voor je. Gelukkig viel het met de temperatuur op de open stukken van de race nog wel mee. Een stevige bries van zo'n 4-5 Bft zorgde voor verkoeling.

We knalden voor het windje lekker door met snelheden boven de 11 km/u hetgeen de moed erin hield. Alleen 'd Isela kwam voorbij zetten maar dat ging natuurlijk niet zonder slag of stoot. Even een tandje erbij en kostbare seconden waren weer gewonnen. Uiteindelijk was het met nog 3/4 race voor de boeg verstandiger om niet koste wat kost 'd Isela proberen bij te houden, we zouden ons alleen maar opblazen. Daarom gingen we mooi in ons eigen tempo door waarbij er af en toe een sloepje werd gepakt.

Het verkeer was goed geregeld want tot aan de Hooidamsloot voeren we zonder oponthoud alles voorbij. Een vrachtschip zorgde er in die sloot voor dat we met 4 man tegelijk moesten gaan drinken want we konden daar de Leytsagher en Aludux even niet inhalen maar verder knalden we lekker door. Tot onze verbazing haalden we de GIA al in de Princenhof in, zij waren 16 minuten voor ons gestart en we moesten nog maar zien of we dat voor de streep zouden goedmaken, ja dus! Meegereisde supporters uit Makkum volgden met bootjes de race op de voet en konden zien dat de Twirre leuk bezig was.

In de Folkertsloot volgde een mooie strijd met een zeer langzaam naderende Moby Dick. Gingen wij nu zo hard of zaten zij er even doorheen? Met een korte prikslag probeerden ze ons voorbij te komen maar ook nu zetten we weer aan en bleven de 12 man in hun 480 kilo lichte sloep bij. Dit leidde op enig moment tot achteruit praten in die ruim 11 meter lange bak, ze kwam maar niet voorbij! Martine glunderde, dit had ze nog niet eerder meegemaakt en het was daarmee een leuk verjaardagscadeau. Later kwam alleen de Caatje van Warmond nog voorbij en pakten we voor de meet nog snel even de W2 en het Sloepweesje. Meer dood dan levend kwamen we over de finish. Wind (hard), temperatuur (hoog) en stroom (tegen) in de Folkertsloot hadden een zware tol geeist.

We hadden 2:06:44 op de klok gezet en dat was zo'n twee minuten sneller dan vorig jaar. Om ons heen hoorden we andere geluiden, zowel Caatje als Azorean High zo'n 5 minuten langzamer ten opzichte van 2004 en zo was er nog een hele rits aan sloepen waarvan de bemanningen niet blij waren. Ook Trewes 1 en met name de Brijbekken waren niet echt tevreden. Voor ons was het moeilijk in te schatten, we moeten ook sneller sinds de refit, maar waar stonden we? Om goed zes uur bracht de prijsuitreiking helderheid. Er waren 4 prijzen in de hoofdklasse A te vergeven. Sloepweesje en Caatje pakten 4 en 3. Hmmm zouden we dan 5e geworden zijn? Maar nee hoor, we hadden de tweede prijs achter de Trewes 1.

Om die mannen bij te halen moesten we nog 125 seconden harder roeien, maar dit was toch wel weer een klinkend resultaat! Alleen tijdens Deventer - Kampen waren we 2e overall geworden en dus tijd voor een biertje. Met dit weer lieten deze zich goed smaken. De Brijbekken stonden nog even voor een verrassing: daar ze van 10 naar 8 man waren gegaan, werden ze als nieuwkomer beschouwd en kwamen in plaats van de hoofdklasse B nu uit in de derde klasse. Wel een beetje wrang want die mannen hadden al bewezen dat ze thuishoren in de hoofdklasse? Schuift er nu dan ook nog een sloep door uit de eerste klasse, en worden de prijzen nog herverdeeld? Maar goed wij waren ze ook overall ditmaal voorbij gegaan!!!

Hieronder de gescande uitslag van het algemeen klassement.

Opstelling Grou: DJ,GD,RZ,EK/HS,TD,MDH,RD//MH

Onze stuurvrouw, Martine Keuning-Haan viert vandaag haar verjaardag. Namens de RVM van harte!

Een harde wind zorgde voor hoge golven op het IJsselmeer en na even buiten te hebben gebuffeld gingen we daarna tussen de lasertjes van de WVM door het Makkumerdiep op en neer.

De mannen van de Zeesteeg kwamen een tweetal roeiers tekort vandaar dat Jacob en Harry om 10 uur gereed stonden om naar Zaandam af te reizen. De verhalen over deze race waren goed, ze hadden in 2004 de boel goed voor elkaar. En vorig jaar had de Zeesteeg de op 1 na snelste tijd neergezet en werden ze 8e overall. Het was prima roeiweer: half bewolkt, een aangenaam briesje en een graad of 18. Af en toe een snuifje cacao van de Zaanse industrie herinnerde ons Friezen aan een Elfstedentocht met koek en vooral zopie.

Om 13:21 uur gingen 8 man met Oepke aan het roer tezamen met de Salland als laatsten van start. 1'38"02 Later had de Zeesteeg alle sloepen ingehaald en een felle strijd met de Haarlemerhout geleverd. De sprint tegen de mannen uit Haarlem ging over meer dan een kilometer en had alles uit de roeiers gehaald. Voldaan constateerden de mannen dat er 3 minuten sneller dan vorig jaar was geroeid en dat ging destijds met 3 m/s als een speer! Dit kon nog wel eens een leuke uitslag worden want zoveel sneller zou een gemiddelde snelheid boven de 11 km/u betekenen! De sloep werd meteen gekraand en de mannen maakten zich op voor de tweede helft. Ook dit had de organisatie van de Slag weer goed verzorgd. De gratis maaltijd liet zich in combinatie met een paar rivella's zeer goed smaken op het terras. Daar zong ook het Kapiteinskoor de longen uit het lijf, al met al een gezellige boel.

Toen de uitslag bekend werd gemaakt bleek dat de wedstrijd ten opzichte van vorig jaar 2,1 km korter was terwijl exact hetzelfde parcours was geroeid. Hier werden we niet vrolijker van, zeker nadat bij navraag de organisatie aangaf dat de wedstrijd eigenlijk 17,0 km lang is. Asjemenou?! De Zeesteeg was 8e geworden met een vermogen van 58 watt. Herberekening met de juiste parcourslengte leerde dat de Zeesteeg 6e zou moeten zijn met een vermogen van 78 watt en een roeisnelheid van 2,89 m/s. Dit leek er meer op!

Hieronder vindt u de herberekende uitslag van de race. De Vergane Glorie komt niet als zodanig voor in het sloepenregister van de FSN. Derhalve is bij een willekeurige A- en B-waarde een roeitijd van 4 uur ingevoerd om ze als laatste te laten eindigen.

19-5: Training #19

Vanavond was het qua temperatuur in ieder geval een stuk beter dan dinsdag, man wat was het toen fris. Omdat we met zijn zevenen waren even een korte training waarin we even helemaal stuk konden gaan. We hadden tenslotte dinsdag ons leukertje al gehad. . . Na afloop even kort het team bijeen om de koers voor de komende wedstrijden te bepalen. Daarna een sponsor weer even verblijd met een bezoek. Sjoerd, onze gastroeier van de Zeesteeg, hield zich uitstekend tijdens de toch redelijk pittige training!

Zowel in het Bolswards Nieuwsblad als de Makkumer Belboei is het verslag van de HT opgenomen. Binnenkort worden deze artikelen aan de website (onder de knop publiciteit) toegevoegd. Naar verluidt stond er afgelopen weekend ook nog een artikel over de HT in de Telegraaf, onze reporter zoekt uit!

Leuk zo'n activiteit op zaterdag, maar daarna wordt het weer afgestrafd als we terug moeten naar de thuishaven. Zelden staat de wind gunstig bij het omroeien naar Workum, Hindeloopen of Harlingen. En dus hadden we hem vol op de kop. Gelukkig was het droog en scheen er zelfs een aardig zonnetje. Vandaag kostte de overtocht zo'n twee uur, ideaal dus als training voor Grou. Alleen mag het dan wel wat warmer worden . . . .

Ter gelegenheid van de verjaardag van BB-boegschroef gaan we vanavond naar Workum. Altijd leuk! Maar wat Rutger nog niet wist, was dat we eerst nog even een rondje om de Knyne Pôlle zouden roeien. Daar vraagt ie bijna elke training om en het was mooi weer: dus wat let je! Broer Tjidze had een goed excuus om niet mee te gaan en daarom vulde Roderick dapper zijn plaats in (3e training). We zouden immers niet te gek roeien na de HT. Even rustig een stukje om, een paar biertjes mee, het was tenslotte feest.

Maar sinds de refit lijkt het wel alsof de sloep niet onder de 10 km/u wil lopen. Zelfs met harde zijwind ging het van Jetje! De Knyne Pôlle werd met 12 km/u gerond en daarna was het tijd om Freddie Heineken te eren met een bepaald elixer. Daarna kwam een vervelender stuk, we moesten deels in de wind terug Gelukkig was die enigszins gaan liggen. Later bij Rutgers familie nog even een tussenstop gemaakt en dus weer even leuk op stap met zijn allen. De sloep werd afgemeerd in Workum bij Rutger voor de deur en daarna hadden we het er nog even over . . . De foto's staan inmiddels ook op het web.

's Avond ging het feest verder en togen Merijn, Navigeri, Nicole & Rein en Harry naar fam. Dijkstra. Daar zat ook broer Tjidze en dus kwam de HT foto nog even op tafel! Die had eigenlijk al spijt dat hij er vanmiddag niet bij was: wat binne we even mooi fut niet!

Werknemers van de Fes Groep informeerden Rob subiet: Er staat een mooie foto in de sportbijlage van het Algemeen Dagblad! De mannen van de Evert Deddes uit R'dam toonden hem ook vol trots. Net als in 2001 (Volkskrant) stond de Twirre met een grote foto in een landelijk dagblad! Roeiers & sponsors blij, behalve Eddie, die staat er niet niet op! (Inmiddels is de foto bij het AD besteld en Eddie kan tevreden zijn, ook hij staat er mooi op)

De zaterdag stond natuurlijk verder in het teken van de culturele ontspanning. Allereest werden twee fotomusea bezocht met alleen maar foto's van roeiers. De expositie telde veel minder stukken dan vorig jaar maar waren ditmaal wel van uitzonderlijke kwaliteit. Aldaar werden de mooiste exemplaren op het grootste formaat besteld opdat de reproducties onze huiskamers en keukens kunnen sieren.

Nostalgische beelden werden getoond in Cafe de Zeilvaart. Aldaar draaide een TV-expositie van eveneens roeiers op enorme baren. Dit was ongehoord, zulke golven werden tot nu toe niet in Nederland gesignaleerd! Van schrik werd de koffie maar verruild voor roeierswater. Daarna volgde een vergelijkend onderzoek van de diverse terrasstoelen die het eiland bood. Helaas was de oude vertrouwde stek bij "de Walvis" reeds bezet, waarna voor een aantal van ons uitwijk volgde naar de Frans Horjus, ons zeer luxe botel. Anderen brachten een orienterend bezoek aan de Braskoer en kochten alvast entreekaarten voor de avondvoorstelling in deze lokaliteit. Die avond was "The Raw Bottom Express" gecontracteerd hetgeen menig roeier aansprak.

Inmiddels was het a/b Frans Horjus zeer gezellig geworden. De "Six Hour Man" (Marcel) had gezelschap gekregen van de "Six Hour Coxswain" (Hans) en beiden oogsten respect vanwege hun zeer lange oversteektijd van Harlingen naar Terschelling. Wat hadden die Brijbekken het zwaar gehad! Inmiddels werd de derde traktatie uit Harlingen opgevoerd: Eddie zijn ouders hadden een complete rijstmaaltijd gekookt en die liet eenieder zich goed smaken. Kunnen we dit voor volgend jaar weer bestellen? Maar dan moeten de koks wel mee hoor. Nu streek Eddie alle credits op! Nadat de inwendige mens pico bello verzorgd was begon eenieder zenuwachtig te worden. Om 20 uur was de prijsuitreiking en Jacob Haan denkt altijd maar zo: "Als we niet eerste zijn met roeien, dan kunnen we altijd nog als eerste in de tent zijn. Zijn we toch nog eens eerste!". Maar er waren betere plannen: het laatste roeierswater moest op want op zondag wordt er niet meer gedronken. Dit was nog niet eenvoudig want de lokale supermarkt was hedenochtend nog verblijd met ons bezoek.

De tent was als vanouds, iedereen dacht dat hij/zij eerste was geworden en de zenuwen gierden dan ook door de lichamen. De meest reele inschatting was een plaats bij de eerste 10, maar voor hetzelfde waren we 15e geworden. Dit was zo'n rare race geweest en met die stroom is het altijd maar afwachten. Daarnaast konden strafwatts lelijk roet in het eten gooien. KeesJan noemde alle sloepen op en al vrij snel werd duidelijk dat we in ieder geval weer een beker hadden. Nu moest het alleen nog geen 14e of 13e plaats zijn want die hadden we al. De spanning steeg. 11e, geen Twirre, 10e geen Twirre, 9e nog niet.

Hmmm, wat zou er allemaal gebeuren? DJ had weer een leuk geintje uitgehaald en had de Twirre als thuishaven Workum gegeven waardoor een aantal Brijbekken verbaasd opkeek toen de 7e prijs naar Workum ging. Naar de Twirre dus !!!!! Alsof we de eerste prijs hadden gewonnen, zo blij waren we en togen met alle nog aanwezige RVM leden naar het podium. "Our moment of fame". Die verhipte Hylper recreanten hadden hun Ame Gijs naar een 4e plaats getrokken, daarna volgde de Toverbal, de Trewes 1. Uiteindelijk ging de winst naar de Schotse Vier. Die hadden vorig jaar "onze" wedstrijd, de Slag om Makkum met megagolven ook al gewonnen. Blijkbaar zijn ze dan op hun best.

Daarna was het de hoogste tijd om naar het dorp te gaan en verder te gaan waar we gister geeindigd waren bij de KeRijf. Daar hadden we nog twee verjaardagen te vieren van Rutger en Gerda. Het werd wederom een memorabele avond. De foto's staan de op site van de KeRijf bar. Iedereen ging vroeg naar bed want we moesten er tenslotte weer vroeg af.

6-5: HT-race 2005, monstertocht!

Wedden dat vrijdagochtend elke roeier na het uit bed stappen onmiddellijk de gordijnen open deed om het weer te aanschouwen! Hmmm, ditmaal heeft Paulus Pietsma het bij het rechte eind. Maar harde wind uit het NW was altijd nog 100 keer beter dan zijwind. Want als er iets is waar we een hekel aan hebben . . . .

Team Twirre met aanhang verzamelde zich om 9 uur bij de Brandweer in Harlingen waar we werden opgehaald door Jacob en zijn 20 persoons Daewoo bus. We pasten allemaal makkelijk achterin en vriendelijk wuivend naar de politie werden de supporters en reserveroeiers aan boord van de slepers Jenny en Wilskracht gebracht. Daarna was het om tien uur tijd voor onbijt: macaroni en niet zo'n beetje ook. Borden vol werden verorberd alsof we nooit meer eten zouden krijgen. Eddie en zijn ouders hadden heerlijk gekookt en de ping bij Haan deed de rest. Dit was beter dan Chinees, daar ging het ook wel eens van waaien.

Tegen elven gingen we naar de sloep en roeiden de Twirre achter de startlijn. Daar stonden vele honderden supporters luidkeels de teams aan te moedigden. Marc & Joke, Martine en de ouders van vele roeiers kwamen nog even langs om ons een hart onder de riem te steken. Om 12.30 startten we als nummer 122 in de laatste startgroep van in totaal 131 sloepen en binnen 1 minuut nadat we de havenhoofden uit waren was het complete team al zeiknat. Alsof er iemand voor de sloep stond die emmers water over de ruggen van de roeiers in de sloep gooide: hou onmiddellijk op daarmee! De eerste golf is altijd het ergste, daarna maakt het niet meer uit.

We hadden een prima start, alleen de Snurk, de Vecht en Azorean High waren iets sneller weg en ondanks de hoge golven knalden we lekker door. Die indruk hadden we zelf trouwens niet echt want door die golven is het net alsof je niet vooruit komt. Elke passage van een boei maakte duidelijk dat de vaart er toch goed in zat. Dat was bij de Mir IV (startnummer 3) niet echt het geval. We waren een uur later gestart maar hadden de sloep halverwege de Pollendam reeds ingehaald. Net als de Brijbek overigens die een startgroep voor ons zat. "Uitbouwen die voorsprong" op die mannen want onder normale omstandigheden moesten we wel zo'n drie kwartier sneller roeien.

Hartverwarmend waren de aanmoedigingen van onze supporters en sponsor op de volgboten Zeerob en Wilskracht. Die hadden het ook niet makkelijk want door al die golven vloog de champagne en kaviaar door de boot! Leuk was anders . . . Roderick had het maar druk a/b Zeerob met het maken van foto's en brulde regelmatig boven de storm uit met mooie plaatjes en een rauwe stem als gevolg! Ook a/b van de Wilskracht hadden Jan, Jan, NaviGeri, Djoeke en Teatske de grootste lol. Met een telelens van een meter konden ze alles aan boord van de Twirre precies volgen en boeienkoning Geri navigeerde zich te pletter om alle zeehonden te ontwijken.

De Twirre haalde intussen de ene na de andere sloep in. De Ame Gijs, Orkaan, Oksewiel, Trewes 2 en 1 en ook het Sloepweesje. Zelfs de Jan van de Berg kwam met 10 man ons niet voorbij! Merijn scheurde zich aan boord van het Sloepweesje op bakboord 3 helemaal het leplazerus maar uiteindelijk mocht het niet baten. Net als vele andere sloepen werden ze gedwongen en sleeplijn aan te nemen omdat de vloedstroom te heftig inkwam.

Stuurman Rein zette de ploeg nog een keer op scherp door te roepen dat de Regatta op 100 meter lag. Dat werd nog even bevestigd door een boot van de Reddingsbrigade waar een aantal mannen van de Zwemberries op zaten. "Kom op Twirre, pak die Rotterdammers" brulde Martin vd Pol. Mooi als je daar vechtend tegen de golven aanmoedigingen van een oude bekende krijgt. Intussen kwamen indrukwekkende rollers van de Noordzee naar binnen zetten en ook wij hadden de stroom al vies tegen bij de kardinale ton die de ingang Schuitegat markeert.

Eenmaal werd het nog even spannend toen een grondzee de sloep optilde. Acht roeiers zaten zonder water toen we bovenop de golftop van een enorme roller zaten. Alsjemenou, 8 luchtroeiers! Alsof de hand van God de Twirre uit het water tilde, dit was niet normaal. Gelukkig zaten we aan de hoge kant van het SG want anders waren we zo op de Jacobsruggen gesmeten. Na deze belevenis konden we niet meer stuk op het laatste vlakke deel van de race, de sloep liep weer als een speer. Eindelijk weer eens een beetje normaal roeien.

De groen gele Makkumervlag op de pier deed ons een laatste maal alles geven, nog zo'n 200 meter. Voor ons werd een groepje afgetoeterd en snel volgde de scheepshoorn voor ons. Na 3'47"02 waren we binnen. Dachten we vorig jaar dat we lang geroeid hadden met 3'30!! Alle gezichten van de roeiers en stuur sloegen helemaal wit uit van het zout. Het zoutmasker van Sikke spande de kroon: hij had een prachtig patroon op zijn gezicht. Ook de zwarte shirts van onze kledingsponsor STEYR waren door het zout als een dalmatier gevlekt. Tjidze roeide de HT voor het eerst en vroeg zich af waar wij in vredesnaam mee bezig waren, maar ook voor de stuur was het zijn primeur op het wad.

Later meer over het feest erna. Eigenlijk is dat nog zwaarder dan zo'n stukje roeien . . . Een plaatje zegt wat dat betreft meer dan 1000 woorden. Surf daarom maar even snel naar de website van de KeRijf Bar. Dan weet je meteen wat je hebt gemist!

De HT 2005 werd gestuurd door Rein Feenstra (1e) en geroeid door:

5-5: Bevrijdingsdag - Hemelvaart

Vanochtend werd de noodzakelijke proviant aan boord gebracht: eten en drinken en vooral veel! Eddie's ouders hadden ongeveer een week in de keuken gestaan opdat de vermoeide roeiers eigenlijk onmiddellijk na aankomst op Terschelling konden aanvallen. De Frans Horjus bevalt nu al prima en eenieder heeft een mooie kooi kunnen uitzoeken. Rest alleen het bezoek aan de Beugelband in de feesttent in Makkum. Slapen kunnen we toch niet, dan maar een avondje aan de fris met goede muziek.

veel gebel en gesms om de laatste bijzonderheden voor de race der races nog even aan elkaar door te geven. De boodschappen zijn gedaan, het weer ziet er goed uit, het eten wordt bereid, de trainingen zitten erop : "all preps are in place".

Vanavond de laatste keer met het HT-team in de boot om alles nog even na te lopen voor vrijdag. Lekkere golfjes stonden er buiten en na een uurtje was het mooi geweest. Het wapen voor vrijdag heet nu: rust!

Daarom gaan we ook maar weer eens een stukje trainen. Kapitein Haan bestudeert de stroomtabel ongeveer dagelijks en daarom was het ook geen verrassing dat we in plaats van de geplande tijd van 17.00 ineens 5 uur eerder moesten vertrekken . . .

Elk jaar als we de sloep van Makkum naar Harns omroeien dan is het altijd maar weer de vraag hoe de boeien staan. Het ene jaar knallen we in 1'15 van Kornwerderzand naar Harlingen, maar meestal kiezen we voor de variant waarmee we in plaats van 14 km ongeveer 18 door het water roeien en we na ruim 2 uur roeien Harlingen nog niet kunnen zien. Maar dit jaar komt alles goed, er is beter rekening gehouden met de positie van de amfidromieën. De Twirre vertrekt nu om 12.00 uur bij Kooi en krijgt dan voor het eerst weer een zoute snor!

Klik hier voor de actuele waterstand voor Kornwerderzand buiten.

Klik hier voor de actuele waterstand voor Harlingen.

Inmiddels hebben we het weer gehad en ligt de sloep in Harlingen aan de steiger. 1'12 Kostte het dit jaar om van Kornwerderzand naar Harns te roeien hetgeen niet tegenviel na Koninginnedag!! Met supporters bij Kooi, op de sluis en in Harlingen ging het met dit mooie weer eigenlijk best wel lekker. Maar die Paulus Pietsma kan beter de voorspelling van het weer van gisteren gaan presenteren want de wind luistert in ieder geval niet naar hem. Er stonden nog lekkere golven door een stevige bries uit meest noordelijke richting in plaats van de voorspelde ZW3.

We zouden maar eens wat langer aan die palen hangen want de HT komt wel heel erg dichtbij. Aangezien we nogal wat Workumers in de sloep hebben moesten we de kunst van de Brijbekken maar eens afkijken en zodoende werd er koers om de Zuid gezet. Een toch nog vies windje zorgde voor golven recht op de kop en de meesten hadden het na afloop dan ook wel goed gehad . . . . Alleen jammer dat die mannen die zo lopen te ruften het roeiplezier van de rest bederven. Dat gedeelte van het roeien heb je goed overgedragen Marc!

Een hersteltraining na Lemmer voor zover je daarvan kan spreken. The raw bottom express was on it's way again! Een bijna surrealistisch vlak IJsselmeer en aangenaam temperatuurtje zorgden voor prettige trainingsomstandigheden. Gerda was mee als stuur en had commentaar of was het nu opbouwende kritiek op iedereen. Willen we nog harder dan zullen ook de kleinste details moeten kloppen en daar werd nu aan gewerkt.

Het forum op sloeproeien over de wedstrijd in Lemmer bevat inmiddels een aantal opmerkingen waarbij de Twirre ook wordt genoemd. De vereniging en haar leden distantiëren zich van deze - vaak ook nog anonieme - teksten en posten geen berichten op dit forum.

Altijd leuk die uitslagen !!

Het geluid van een zware achtcilinder verstoorde om 9 uur de rust op de zaterdag in Makkum. De Twirre werd achter de 'Haanmobiel' gekoppeld en de mannen reden via Parrega om Tjidze op te pikken naar Lemmer. Na het aansprekende resultaat van vorige week hadden we er nog veel meer zin in. Aangezien Merijn zijn handen blaarvrij waren was ook hij niet te houden. De hoog gespannen verwachtingen hadden geleid tot slecht slapen voor de race en zeer frequent toiletbezoek. Wat zo'n race al niet met je kan doen . . . .

Nadat onze eigen 8 cilinder te water werd gelaten en in een box was weggelegd hadden we nog ruim voldoende tijd voor een gratis kopje koffie in het zonnetje. Dat hebben ze in Lemmer (en trouwens de rest ook) goed voor elkaar. Het zou een zware race worden want de koperen ploert scheen onbelemmerd en daar zijn de meesten van ons niet echt blij mee. Het was echter een stuk aangenamer dan het weer in IJmuiden. Die race was een aantal van ons letterlijk niet in de koude kleren gaan zitten en sommigen waren nog steeds behoorlijk verkouden.

De Twirre werd voorzien van startnummer 39 en we moesten om 12.49 uur aan de bak. Tezamen met d'Isela uit Hattem ditmaal. Ze leggen ook steeds snellere sloepen naast ons . . . Net als vorige week was de tactiek eenvoudig: aanklampen bij de tegenstander want ook deze sloep konden we mooi als haas gebuiken. Al vrij snel werd duidelijk dat dit vandaag met d'Isela niet helemaal ging lukken. Maar stuurman Rein hield de voormalige Pusa altijd in beeld en het ging dan ook best lekker, maar wat wil je ook als je zo'n 11 km per uur roeit. Al vrij snel begonnen we met inhalen en daar zijn we ook niet mee gestopt. De W2 was het eerst aan de beurt. Daarna werd de naam van de Evert Deddes al geroepen die een minuut voor ons waren gestart.

Voordat we die konden pakken moesten we eerst nog even het eiland om. Dit ging niet helemaal lekker want we kwamen met de Jan Backx in de clinch: mikado met roeiriemen! Na het gebruikelijke aanroepen van de stuur door onze stuur sneedt die sloep ons gewoon af in een poging in het zog van de ED te komen. Was het niet zo dat opgelopen sloepen op vrij water - daar waar mogelijk - ruimte moeten maken? Daarnaast kennen we ook nog iets als goed zeemanschap: koers en vaart houden. Dit afsnijden was weinig sportief. Vol adrenaline gingen we op zoek naar de ED die daardoor nog sneller aan het lijstje van ingehaalde sloepen werd toegevoegd. "Orkaan" en "Ame Gijs" brulde de stuur waarna er nog eens extra aan de palen werd getrokken. Dit was gewoon een sprint van sloep naar sloep!

Toen de Brijbek in beeld kwam wisten we dat we 13 minuten te pakken hadden. Prettig, want dit was nog voor de helft van de race. Op naar de volgende bak en die waren er legio in de Langesloot. Voor de brug was het druk en werden nog snel even wat sloepen ingehaald. Daarna was er tijd om massaal te drinken; roeien had geen zin meer: vier sloepen naast elkaar in dit water hadden een soort blok gevormd en dat moest weer even uit elkaar. Nadat we deze kluwen van sloepen en ook de GIA voorbij waren, was de Oksewiel aan de beurt. Rein riep hun stuur nog aan met het verzoek om even ruimte te geven maar ze vervolgden hun koers. "Hij hoort toch niks" klonk het vanuit de GIA nog, maar de riem van Eddie op het roer deed Sjoerd achterom kijken. Even later brak er een blad van hun riem op onze boeg, gelukkig konden ze verder met hun reserveriem.

Voor Zeilschool de Kikkert werd het Sloepweesje nog opgelopen en kregen we in de Boomsvaart de Azorean High in beeld. Ook toen werden de ruggen opnieuw gerecht waardoor we nog best lang de sloep op zo'n 75 meter hielden. Uiteindelijk moesten we die mannen toch laten gaan want ze hebben te veel overspeed. Toch hadden we weer even wat seconden gewonnen door met Floor CS op te roeien. "Het duurde te lang voordat we jullie kwijt waren" gaven de mannen van de AH later aan. Daarna lag de Trewes 1 voor ons op het Brandemeer en ook die werd gepakt. Het beste was er toen inmiddels wel vanaf want die taaie rakkers bleven nog goed bij.

De laatste 5 km gingen op karakter en we moesten diep. Links en rechts werd nog wel eens een sloep ingehaald waaronder de dames van de Tréwes 3. Die roeiden als kerels want gemakkelijk ging het al lang niet meer. Wat ons meer tevreden stemde was het feit dat d'Isela weer vlak voor ons lag. 8 Blikken spinazie werden opengetrokken en we begonnen aan een laatste sprint. De finish klonk na 2'14"57 en voor Rein lagen 8 man hoestend, proestend en kuchelend helemaal dood te gaan. Eddie's bankje was helemaal bebloed (en heet vanaf nu de bloedbank) en verder was eenieder helemaal bedankt. De tijd zorgde voor gemengde reacties in de sloep. Wel waren we zo'n 4 minuten sneller dan vorig jaar maar waar stonden we daarmee?

Het grote afwachten was begonnen en dat was best prettig want het was ideaal weer om lekker in de zon een biertje of fris te drinken. De uitslag begon mooi op tijd en de bespiegelingen vooraf kwamen deels uit. Tweede in de Hoofdklasse A en vierde overall was wederom niet slecht, lang niet slecht zelfs met 84.46 watt. Die verhipte Workummers hadden het voor een tweede keer geflikt en die hadden we nota bene bijna 25 minuten weggeroeid. Moeten we onze sloep soms in plane trekken om die mannen te pakken? 3 Minuten moet het nog harder, zowaar geen kattenpis. Leuk was de reactie van de mannen van de Regatta: hoewel we ze weer voor waren gebleven, waren wij volgens de mannen minder uitgelopen hetgeen ze goed deed. Sinds IJmuiden letten we aardig op elkaar en brullen de mannen van de sleper ons zelfs toe!

Oepke en Otto van de Zeesteeg hebben de hele race in de buurt gevaren en hebben nog wat foto's gemaakt evenals ons 'walteam' ditmaal bestaande uit Johan, Nicole, Pieter, Djoeke en Ingrid en ook Eddie zijn ouders moedigden ons aan. Na een goeie roeiershap (lasagna en macaroni) en weer even ouderwets met de Ame Gijs te hebben gekletst vertrok de sloep na achten weer naar Makkum. Aldaar werd dit succes bij Romano nog even gevierd. Moe gestreden ging daarna het licht voor de meesten vrij snel uit.

Opstelling Lemmer: DJ,JH,TD,EK/HS,SF,MDH,RD//RF

Afgelopen dinsdag hadden de mannen een rustdag in de sloep. De bemanning was niet geheel aanwezig en gelet op de slagregens was het ook geen pretje geweest. Rust voor het lichaam zou het team beter doen dan onder dergelijke omstandigheden gaan trainen. Maar vandaag moesten we toch nog even een uurtje de sloep testen of alles nog wel in orde was voor de wedstrijd van zaterdag. Er moesten namelijk nog even wat bankjes worden gesteld. Ook zat onze vierde doft van carbon er weer in. Ondanks het zonnetje was het met een schrale wind toch nog vies koud. Na een uur hadden we 10.3 km afgelegd en toen was het weer mooi. De sloep werd nog even gesopt en alvast op de trailer gezet; gereed om zaterdag naar Lemmer te vertrekken. Vertrek uit Makkum: 09.00 uur!

De eerste wedstrijd van het seizoen 2005 voor de Twirre begon met de zin "leuk is anders". Vanuit Makkum vertrok de sloep om 09.00 uur met mooi weer! Dit werd naarmate we IJmuiden naderden er niet beter op. Wij hielden ons zelf voor dat tegen de tijd wij moesten starten (13.21) het tenminste droog zou zijn. Niets was echter minder waar en het was ook nog best fris (aggressief fris hoorden we later als beste beschrijving van het weer). Daartegen hielp maar een remedie en dat was heel hard roeien!

De rekenmeesters van de vereniging hadden becijferd dat we de Trewes 1 moesten inhalen en dan zou de dag perfect zijn. Maar ja, dat was wel 12 minuten en waar stonden we? Na onze refit wisten dat we hard konden, maar het is daarnaast ook afwachten hoe de rest van het veld ervoor stond. Samen met de Regatta startten we in onze nieuwe outfit en het ging het meteen als een dolle: ruim boven de 11 km/u knalden we het kanaal af op zoek naar de eerste en enige boei. Beide sloepen jutten elkaar flink op en de Regatta kwam zelfs even voor te liggen. Dit kon natuurlijk nooit de bedoeling zijn . . . .

Stuurman Rein zijn vuurdoop mocht zo niet aflopen en hij brulde ons met succes harder vooruit. "Atleet" Merijn had zichzelf een hele andere opdracht gegeven: we zaten met negen roeiers en hij had verplicht rust voor zijn handen gekregen, maar niet voor zijn benen. De hele wedstrijd heeft hij langs het kanaal gelopen en foto's gemaakt en was (springend over en door sloten) nog eerder bij de boei dan ons! Toen we deze hadden gerond kwam de Regatta - vanwege onze giga draaicirkel - nog even voorbij, maar daarna knalden we echt door.

Tegen de wind in viel de snelheid even iets terug, maar daarna pakten we het tempo weer goed op en kregen we van de stuur door dat we steeds dichterbij een groepje met daarin een groene sloep kwamen. De Snurk was 3 minuten en dus zo'n 500 meter voor ons gestart en die afstand was veel kleiner geworden. De Snurk had goede achteruitkijkspiegels en kon dit niet laten gebeuren; zo dachten Toverbal en Trewes 1 daar ook over. De laatste 2 kilometer gooiden Jacob en Harry het tempo nog even omhoog en met 32 slagen per minuut ging het behoorlijk wreed. Tijdens de trainingen op het Makkumerdiep deden we dat ook en dus moest dat nu ook nog kunnen . . .

In 1'27"02 kwamen we over de finish en dat was sneller dan we hadden verwacht. Meteen wisten we dat de Trewes 1 voor ons was gebleven, maar we waren verbaasd dat de Moby Dick en Azorean High niet voorbij waren gekomen. Ook Caatje van Warmond en de zure rode besjes van Terschelling hadden we achter ons gelaten. Dit bood perspectief hetgeen ook bleek tijdens de prijsuitreiking. Nadat DJ de beker voor de Garuda had opgehaald kreeg hij al een uitslag mee en wisten we dat we tweede waren geworden in de Hoofdklasse A!! Dit hadden we nog nooit beleefd (voor de Steenbok, het Sloepweesje, Evert Deddes !!!) en dus ging het dak er af. Met zijn allen het podium op om een zwaar bevochten beker in ontvangst te nemen. Daarna werden de Brijbekken gefeliciteerd: met 120 watt (is dat niet wat veel, wat?) waren zij de Koningen van het Noordzeekanaal en gaan ongetwijfeld een goed seizoen tegemoet. 1200 Klinknagels is hun geheim!

De mannen van de Zeesteeg hadden de prijsuitreiking niet afgewacht maar begonnen na zessen driftig te sms'n. Zij waren met ruim 61 watt 7e geworden in de Eerste Klasse. Voor vertrek vroeg Haan zich af waarom die twee extra roeiers in de Azorean High geen riem hadden gepakt: dan had het wellicht nog sneller gekund. Ze waren nu met 10 man berekend en het zou er nog om spannen of ze alsnog voorbij zouden komen. Dit bleek met 109,73 watt voor de Twirre en 109,16 watt voor de AH niet het geval!

Zeer content werd na een aantal biertjes koers gezet naar Makkum alwaar de prijzenkast bij Romano werd ontruimd. Nummer 18 zat daar ook al en werd overgehaald een feestweekend op Terschelling mee te maken: Gerard gaat mee tijdens de HT. Later voegden Scooby, Gerda en Saskia zich bij een vrolijke club roeiers en werden de verhalen steeds sterker. Het was een prachtige wedstrijd geweest die boven verwachting was geëindigd.

NB: bestudering van 21 seconden filmmateriaal leerde dat we tijdens de start 13+ slagen maakten (37 per minuut) Tijdens 15 seconden film van de sprint naar de finish pakten we er 9. Dat hoeft niet harder hoor !!

Opstelling IJmuiden DJ,JH,RZ,EK/HS,TD,SF,RD//RZ

Vanavond gingen we even een uurtje knallen voor de wedstrijd van komende zaterdag. Lekker weer (eigenlijk was het te warm) en weinig wind (nog wel een beetje deinig van gister) nodigden uit tot een ouderwetse sessie waarbij maximaal aan de riemen werd getrokken. De mannen van de Zeesteeg waren ook nog driftig in training op het meer. Na afloop nog even een biertje gehaald bij Romano die op de foto's van de sponsorpresentatie was herkend: men vroeg zich al af of hij ook was gaan roeien?! Romano is echter meer voor de verzorging na het roeien. Na weer wat sterke roeiverhalen (waar is die sloep die we gewonnen hebben in Terhorne?) gingen allen weer huiswaarts.

Afgelopen zaterdag was de verslaggeefster van de Makkumer Belboei bij de presentatie aanwezig het geen leidde tot ruime aandacht in de 'Bel' en het Bolswarder Nieuwsblad van de Twirre na de refit. In de Belboei stond een mooi artikel met 3 foto's en de 'Boalserter' plaatste eveneens het artikel met foto.

Het was lekker weer om te trainen en Martine liet ons even op wedstrijdtempo naar Kornwerderzand knallen. Heen met een nog redelijke deining tegen kostte het 14'30. Terug ging het in 13'33 waarbij we constateerden dat we nog nooit zo snel waren geweest. Het moet echter in 12 nogwat te roeien zijn maar de golven voorkwamen een rappere tijd. Een beetje 4 om 4 sprinten completeerde de training na ruim anderhalf uur. Na afloop onder het genot van een kopje koffie keken we alvast even vooruit naar IJmuiden.

Rein en Harry togen op de achtermiddag naar Kooi om daar de boel aan kant te maken en namen en passant de vierde doft nog even mee voor een extra behandeling opdat dinsdag weer ouderwets tekeer kan worden gegaan in de boeg.

De zorgvuldig afgeschermde Twirre werd daarna uit zijn box gehesen en volgde er een korte demo in de haven van het team compleet met stuurvrouw in nieuw zeilpak. Ook de sponsors stapten in de sloep en roeiden een stukje voor de complete sloeproeibeleving. Na een hapje en drankje werd de sloep bij Café Romano op het terras geplaatst opdat belangstellenden de sloep van dichtbij konden aanschouwen. Het weer nodigde niet echt uit maar regelmatig werd er in even de sloep gegluurd.

Het ledenbestand werd nog uitgebreid met lid nummer 17 (Sikke) en nummer 18 werd ook al benaderd. Deze bleek nog niet transfervrij te zijn, maar wie weet?! Tenslotte werden een aantal leden aangenaam verrast dat hun vriendinnen uit de Ambiorix II eerste waren geworden in de race Romdom Utrecht.

Al met al een prachtige dag!!

8-4: sponsorkleding Padmos Steyr Motors - Benelux

Vandaag is het sponsorkleding pakket van Padmos Steyr Benelux ontvangen bestaande uit wedstrijd- en t-shirts, truien en jassen. Het team zal, na jaren zonder complete sponsorlijn te hebben geroeid, vanaf heden uniform gekleed gaan! De vereniging is zeer verguld met deze totaalsponsoring.

De omstandigheden waren vanavond van dien aard dat we lekker binnen bleven op het Makkumer Diep. Het slechte weer van hedenmiddag (uitschieters naar 10 Bft) hadden voor een bijzonder onstuimig IJsselmeer gezorgd hetgeen de roeiers noopte tot een rondje door de diverse Makkumer (jacht)havens. Ondanks het vele bochtenwerk zat de snelheid er weer lekker in. Ook nu weer werden de 15 verplichte kilometers afgelegd waarna in de kantine van Kooi de sessie onder het genot van een kopje koffie werd nabesproken.

7-4: sponsoring Silerswaar

Vanaf vandaag kunnen de stuurlieden over hun nieuwe zeilpakken beschikken. Twee complete pakken - met de naam van de verening en het team erin geborduurd - worden gesponsord door de watersportwinkel Silerswaar. Een zeer welkome aanvulling voor de sturen die het nu nooit meer koud zullen krijgen !!

6-4: RVM in het nieuws

Zowel de Makkumer Belboei als het Bolswards Nieuwsblad maken melding van de presentatie van het Team Twirre met hun roeisloep. Hiernaast treft u het artikeltje in de Belboei aan. Meer artikelen over de vereniging zijn te lezen op de publiciteitspagina op deze site.

Er moesten nog even foto's worden gemaakt voor de prensentatie van komende zaterdag en dus hadden we een snelle volgboot in de vorm van een Bayliner. Een straffe wind zou voor mooie plaatjes zorgen want de golven op het IJsselmeer hadden we dit jaar nog niet zo heftig meegemaakt. Toch maar even richting Kornwerderzand vol in de golven oproeien en daarna weer surfend terug en doortrainen op tempo en kracht (altijd leuk 4 om 4). Anderhalf uur en 13.2 km verder was het weer mooi geweest.

De roeiers troffen het maar weer met het weer. Een strak blauwe lucht, aangenaam temperatuurtje en lekker windje zorgden voor goede trainingsomstandigheden. Saskia werd op het laatste moment geronseld om 15 km mee te roeien hetgeen prima verliep. Tegen de wind in bleef het slagtempo rond de 28 hangen, eenmaal voor de wind ging dit naar een dikke 30. Na passage van de belboei ging het tempo gedurende de laatste 2 kilometer nog omhoog, maar het in de windse traject had haar tol geeisd en zat iedereen weer eens ouderwets stuk. Zo erg dat Jacob al weer rare geluiden begon te maken . . . Boll.com maakte mooie videobeelden.

2-4: Stuurvrouw neemt roer bakkerij over

Tezamen met Berber van IJs nam onze stuur Martine Keuning - Haan bakkerij "de Schiffart" in Witmarsum over. De leden hadden een plan bedacht om op passende wijze deze overdracht te vieren en gingen met de Twirre on tour. Om 1400 uur werd de nieuwe naam voor de winkel wordt onthuld: "de Punt". Met een hapje en drankje en schitterend weer was het prettig bijkletsen. De RVM wenst de twee compagnons heel veel succes toe en hoopt dat Martine nog tijd over houdt om te sturen (in ieder geval de HT05...)

Eddie ELEKTRO wordt vandaag 21 jaar en viert dit heugdelijke feit op vrijdagavond in Cafe 't Skutsje te Harlingen! BOB jij of ik? Het team was grotendeels aanwezig om onze jongste roeier echt volwassen te zien worden. De hele avond hebben we gelukkig niet over het roeien gesproken want er speelde een alleraardigste bluesband waarbij Eddie zelf auditie deed!

Onder toeziend oog van onze stuurman Boll vertrok Rein F. vanavond met 8 gretige roeiers die al in de riemen hingen voordat de sloep was losgemaakt. Het was prachtig weer, lekker temperatuurtje en als gevolg van een noord oostelijke wind stonden er weinig golven. Jan Boll stond bij de trailerhelling nog even foto's te maken maar de andere stuur had weer trek in een stukje van 15 km. Langzaam voerden de roeiers het slagtempo op van 28 naar 30 en daarmee liep de sloep voor de wind als een dolle. Dit bleef eigenlijk gedurende de training het geval en we konden mooi strak blijven roeien. Er zat geen verval in hetgeen eenieder tot tevredenheid stemde.

Martine zat vanavond weer aan het roer en had wat leuks bedacht: intervaltraining! Daarmee krijg je altijd iedereen kapot want het gaat net zolang door totdat dat bereikt is. Na 1½ uur was het wel weer mooi geweest en stonden de spieren op springen. Vmax = 12.8 km/u.

27-3: Paastraining #4 (1:38.15 / 62,3 watt)

Omdat niemand van het team op paaszondag betere ideeën had, zijn we om 10:30 uur maar even gaan trainen met Rein F. voor het eerst als stuur. Die maakte meteen duidelijk dat we 15 km gingen roeien, de afstand van de slag om Makkum en dat moest in aanloop naar IJmuiden maar eens op wedstrijdtempo. Hmmm, één gedachte houd je op de been: des te harder we aan die palen trekken, des te eerder we binnen zijn. Ondanks een redelijk kabbeltje op het IJsselmeer zat de snelheid er aardig in, dit in tegenstelling tot de fut, die was er na anderhalf uur uit. 's Avonds togen nog enkele leden naar Workum voor een concert van de Beugelband hetgeen gezellig, maar ook heel warm was.

De nieuwe Cw-kromme voor de Twirre staat op de site onder het knop sloep. We moeten harder roeien, maar dat was geen verrassing. Grofweg is het zo'n 4 cm per seconde (8 cm per slag) om hetzelfde vermogen te roeien en dan zijn we er nog niet . . . .

Inmiddels is de trainingsfrequentie verhoogd en komen de roeiers ook zondags tezamen om aan hun conditie te werken. Vanavond werden we dubbel nat: eerst van het zweet en daarna begon het te plenzen. We vroegen ons allen af wat erger was: de luchten van Rein Z. of de regen en kwamen al snel tot de conclusie dat Rein voortaan maar alleen moet roeien. Dit was niet te doen alhoewel de snelheid niet tegenviel. Na een uur trainen trekken we nog sprintjes van anderhalve kilometer. Niet normaal . . . .

21-3: Weer onderhoud

De bankjes waren nog niet glad genoeg en dus moest er weer geschuurd worden. Na contact met Romano bleek dat de stickers van zijn bedrijf er ook waren en die werden subiet opgehaald om te worden bevestigd. Rein en Harry hadden het weer gefixt: klussen aan de sloep zonder dat Haan erbij was! Zowel de nieuwe letters als de bankjes van glas zien er strak uit. Verder nog goed nieuws dat Rutger niet met de "baas" op pad hoeft waardoor het HT team weer vastere vormen aanneemt . . .

De doften moeten er nog even in alvorens de sloep morgen gesleept kan worden, ook moeten de letters van Café Romano nog op de sloep. Pas dan is het project van zo'n 750 uur afgerond en kunnen de leden zich weer volledig concentreren op het roeien.

De facilitator van het grootscheeps onderhouden van de Twirre verjaart vandaag! Namens de overige leden van harte gefeliciteerd!

17-3: Tweede training

Nadat Jan Boll de spits mocht afbijten, zit vanavond Martine aan het enige stukje hout van de sloep. Ook Rein Z. maakt vanavond weer zijn opwachting in het team dat ook vanavond nog niet naar buiten is geweest. Het 'veilige' Makkumer Diep wordt gelet op de temperatuur en de wind verkozen boven het IJsselmeer daar de eerste de beste golf de boegroeiers meteen zou veranderen in watermannen. Na afloop van de training bewondert het team de doften van carbon nog even. Daar legt Rein F. de laatste hand nog aan voordat ze zaterdag geplaatst gaan worden.

Het begint steeds meer te kriebelen, maar voor het zover was moesten er vanmiddag toch nog even vier strippen onder de alu traanplaat aangebracht voor extra stevigheid. Na maanden van keihard klussen is de Twirre vandaag om 1700 uur te water gelaten. Net op tijd voor de eerste training van 2005. Om 1900 stonden 8 roeiers en stuur te trappelen om weer te beginnen. Jan begon meteen anderhalf uur om de ploeg te testen. Eenieder die had verwacht dat het nu vanzelf zou gaan kwam bedrogen uit. Met een geleende GPS - die knotsen aangaf - hebben we het riet ook al weer van dichtbij gezien. De stuur was onder de indruk van de snelheid en de sloep trekt nu niet meer naar stuurboord omdat bakboord sterker is . . . Wel moet stuurboord afvallen, de stuur moest nu off-centre zitten om het verschil in gewicht te compenseren. Een leuk dagje dat met een sapje bij Romano werd afgesloten.

Vanavond nog een keer met man en macht aan het klussen om de carbon bankjes te plaatsen. Sinterklaas zou nog jaloers worden van zo'n uitpaksessie: maar dat mag ook wel met zo'n cadeau. Anderhalf uur uitpakken, dat spul zat er goed omheen zeg! Daarna was het meten, zagen en passen en weer de oude bankjes erin meubelen want onze high tech bankjes moeten eerst nog even in de lak.

Op 9 april 2005 vindt vanaf 14:00 uur bij Kooi Makkum bv de officiële presentatie plaats van het team Twirre met hun volledig vernieuwde sloep. 's Middags om 16:00 uur wordt de sloep voor Café Romano gepresenteerd.

Secretaris en penningmeester hebben bij notaris mr. M. Wallis de Vries de statuten van de Roeivereniging Makkum getekend. Hiermee werd de vorming van de vereniging geformaliseerd.

In plaats van 13-3 is het slepen voor de Twirre uitgesteld naar 20-3. Gelukkig hebben we nog een weekje om te klussen.

9-3: Nieuw verenigingslogo

De voorzitter viert zijn verjaardag op zee met van Rijkswege opgedrongen collega's.

Onze stuurman Jan Boll.com verjaart vandaag. Van harte!

Vijf van de negen riemen doorstaan onze testen niet en worden door Eddie ter reparatie meegenomen naar Harlingen. De overige vier riemen gaan kaal evenals het helmhout en het roer. Naast voornamelijk houtwerk worden bodemplaten en de voetenbankjes afgepast.

Vandaag werd nog hard geklust door Rein, Rein, Harry, dJ, Merijn en Eddie om de sloep helemaal gereed te maken voor de volgende behandeling: stralen. Rein, Rein en Merijn reden met de sloep naar Uitwelleringa om de sloep daar bij Hooghiemstra af te leveren.

15-1: www.veelgedaan.nl