Je merkt steeds meer dat het 25 jarig jubileum eraan zit te komen. Haan had in zijn onmetelijke roeiarchief gespit en kwam nog een pracht van een lijst tegen. Toen hadden we al roeiers met persoonlijke codes! Klik hier voor een stukje recente historie.

Jacob, Jacob en Rein hadden daags na de kerst ingeruimd om het dolbord te kietelen. Dit was op bepaalde plaatsen toch wel dun geworden en moest worden bijgewerkt. Harry vermaakte zich wat met de dollen waardoor die ook weer strak worden.

Vanavond stonden de riemen op de agenda. Nadat Merijn een tijdje geleden was begonnen met het verwijderen van de leren en het schuren van de eerste riemen maakten Rein, Jacob en Harry deze klus af. Voordat ze weer gespoten kunnen worden moeten ze nog eenmaal even minitieus worden nagelopen want we moesten werken met een schemerlampje. Afijn, het minst leuke deel van het hout-onderhoud zat erop. Volgende week weer verder.

De regelmaat is af en toe nog even zoek, maar er wordt gestaag geklust aan de sloep. Waarom is die Twirre niet van hout, hebben we veel minder onderhoud aan denken we wel eens... Niets is minder waar natuurlijk, maar het kost toch altijd weer meer tijd om het verfsysteem bij te houden. Inmiddels vinden we op zolder nog wel eens wat oude meuk. Zo ook de uitslag van de HT 1992. De Twirre ging toen nog als Friesche Elf (F11) door het leven en scoorde een 15 stek in de Koninginnerace. Klik hier voor de scan van een vergeelde uitslag.

Het voorbereiden van het 25 jarig jubileum van de F11/Twirre, gaat gestaag door. Hieronder alvast een van de eerste artikelen, zaterdag 26 maart 1988.

Merijn was er al op maandag, Rein, Jacob en Harry gingen op dinsdag verder. We hebben nu even mooi (droog) weer nodig want het verwijderen van de roest kan niet binnen met al die jachten bij Kooi. Mazzel dus, perfect weertje om even wat te doen.

Ging helaas niet door, overwerk van velen gooide roet in het eten.... Sorry Rutger

Vanavond een aanvang gemaakt met het onderhoud winter 2012/2013. Alle losse delen werden verwijderd opdat de sloep volledig gedeepcleand kan worden. Verder toch ook weer roodbruine plekjes gesignaleerd, zou het roest zijn?? Afijn, genoeg te doen.

Een BB-Haan in de Zeesteeg gespot. Indien mogelijk wordt er geroeid! (Jacobs credo).

Geknipt van Twitter: kan me de reactie wel voorstellen, lachen... Ben benieuwd wie er wint...

Verslag Twirre tweede in Langweer - Bolswards Nieuwsblad

verslag Twirre in Langweer - Makkum.nl

Verslag Twirre tweede in Makkum - Bolswards Nieuwsblad

Verslag Twirre wint Grou - Bolswards Nieuwsblad

Vooraf hadden we aangekondigd om de tijd van afgelopen jaar te gaan verbeteren, toen roeiden we met 6 in de Pulp en dat zou met 8 in de Twirre toch makkelijk moeten gaan lukken. Het zou onze laatste wedstrijd van het jaar worden want de roep van de zee was weer dusdanig hard dat Ed sinds de 5e weer op zee zit en Martin van der Pol van de Cranbessies het team completeerde. Binnenkort gaat nummer 2 naar zee en blijven er nog maar 6 roeiertjes over. Ontspannen even een stukje roeien was dus het devies, cadans! Na een gigantische natte ochtend klaarde het rond 11 uur behoorlijk op en ontstonden er prachtige condities om te roeien in Langweer. Voor de dames was het nog spannend daar er punten voor het NK te verdienen waren, voor de heren niet veel meer dan een mooie training maar een wedstrijd is toch zoveel leuker. Wij vonden dat we na de Slag Makkum toch nog een poging moesten wagen om ergens 17 seconden te vinden. Dus nog eenmaal opladen om het seizoen - dat al niet meer kapot kon - super af te sluiten.

Grote tegenstand werd vandaag verwacht van Hjoed 'n Makkie en de T2 die beiden nog NK konden worden waarbij de T2 sinds Makkum de betere papieren in handen had. We besloten vandaag om eens rustig weg te gaan en met een dikke 11 op de klok roeiden we de Langweerder Wielen op. De Moby Dick kwam ons net voor de passage van de A7 voorbij en kort daarop pakten wij de Toverbal. Op de diepere meren liepen we mooi tussen de 10.5 en de 11 km/u maar in de sloten liep de snelheid met tegenwind terug tot rond de 10, soms net eronder. Grrrrr, het werd stiekem toch weer een pittig wedstrijdje. Zuigsloten.... Als gevolg van de startprocedure met 90 seconden tussenruimte konden we mooi vrij roeien en Tinus stuurde strak langs de boeien. Na de Zeeleeuw kregen we de Hjoed 'n Makkie in het Stobberak te pakken en daarna moesten we door naar de T2. We kregen maar moeilijk een indicatie van hoever deze mannen voor ons zaten maar wisten sinds Makkum dat we voorbij moesten bij een wedstrijd met een winnend vermogen rond de 100 watt. Dat lukte helaas ruim niet, in de sloten bleef de snelheid te laag ten opzichte van de diepere stukken. De T2 bleef uit onze greep. Eenmaal op het meer ramden we wel weer met 11 km/u naar Langweer en konden nog best wat goedmaken. Maar de T2 zat inmiddels al aan het bier toen we over de finish kwamen, er was een lichte teleurstelling merkbaar in de sloep.

Hmmmm, helaas, weer een tweede plek wisten we meteen. Na de prijsuitreiking bleek het toch nog verdomd spannend te zijn geweest want slechts 23 seconden zaten tussen ons en de winnaar, de T2. Wie had dat gedacht?! Er was toch weer een giga vermogen geroeid, 123 watt voor de winnaar, wij waren met 120 watt ook best lekker bezig geweest: 10,3 km/u en dat was super. Rutger had een mooie analyse: er was naar vermogen geroeid de trainingsarbeid en de fysieke gesteldheid van het team in acht nemende. Afijn, het jaar zit erop en dan kan de conclusie alleen maar luiden dat we het beste seizoen ooit hebben meegemaakt met de Twirre: zes keer goud en twee maal zilver. Genieten mannen!! Op 26 maart 2013 bestaat de Twirre/Friese Elf 25 jaar en daar gaan we ons straks maar eens over buigen.

Klik op de links voor de uitslagen van de dames en heren.

5-10: Paar plaatjes van Makkum

Vanavond gaat om 20:00 uur de sloep eruit en wordt deze wedstrijdgereed gemaakt voor de race in Langweer.

Vanavond weer even bijna 6 kwartier in de sloep. Na een waterige dag klaarde het 's avonds mooi op en hebben we alle Makkumer havens, waar we enigszins konden roeien, weer even geïnspecteerd. Zes maal het kanaal op en neer is het ook niet helemaal.... Eddie maakte de laatste training van het jaar mee en kan daarom weer met een gerust hart gaan 'cruisen' als 2nd engineer.

Tinus had er 7 in de sloep vanavond en het waaide redelijk ouderwets. Eerst flink in de golven op haken en daarna nog wat dwarse slagen in en voor de wind. Op het eind van de avond waren de roeiers het richtingsgevoel enigszins kwijt maar de stuur had ons weer mooi bijna 7 kwartier bezig gehouden.

Vanavond weer een bijzondere, we gingen snertroeien. Ter voorbereiding op wat minder diep water stuurden we vanuit de Gemeentelijke haven een noordelijk koersje. Dan belandt je als je de afslag mist tussen de zwanen en meerkoeten. Spielerij waarbij flink aan de riemen moest worden gehangen. Geeske dank voor aanvullen team!

Wat een race. Gister stond er een straffe wind uit NNW waardoor de Slag haar naam eer aan deed. Om 9 uur waren we al bij Kooi om de sloep tijdig achter de startlijn te krijgen. Daarna nog voldoende tijd voor de welbekende wedstrijdpreps: eten en poepen. Om 11:46 vertrokken we tezamen met de Anthony van Hoboken en die mannen hadden een heel snelle start. Wij knalden - tot schrik van de stuur - met 13 km/u het Makkumerdiep uit maar de Hoboken zat daar zelfs nog net een paar meter voor. Zo hadden we het van te voren niet afgesproken en dus maar zien waar het schip zou stranden. De Azorean High trok gas meteen ook vol open want ze knalden ons op het einde van het kanaal al voorbij. Op weg naar de eerste boei hadden we het windje vies tegen en er stond een aardig kabbeltje. Hmm, dit hadden we net iets anders ingeschat maar er was geen weg terug. De Zuyderzee zal een geweldige kick gekregen hebben toen de Moby Dick ze op het IJsselmeer niet voorbij kwam. Dat gevoel kenden we nog van Grou en zorgde toen voor de nodige extra motivatie.

Voor het windje ging het heftig, onze surfer Jitze was helemaal in zijn element want nu waren we met de Twirre aan het surfen. Met af en toe een tussenslag haalden we soms 4 sloepen tegelijk in. Nabij de zuidelijke keerboei bij 'het Gat van Gaast' kregen we weer zicht op de tegenstanders die alweer tegen de wind in lagen te hakken. Hmm, dit gaatje moesten we kunnen dichten. Dat ging eenmaal voorbij de boei niet echt soepel. De Twirre stond op zijn kop en dan komen die 1339 kilo's wel door. De Razende Snol probeerde ons voor te blijven en dat lukte redelijk. We hadden even een dipje en zaten met een slagtempo van 40 te pruttelen. Na het drinken pakten we het oude ritme weer op en des te noordelijker kwamen we in iets rustiger vaarwater. Daar konden we weer dichterbij T2 en Zeesteeg komen, zij liepen in de wind namelijk iets uit. Na een superstrakke move om de belboei ramden we de sloep naar de finish. Continu boven de 11 km/u en dat ruim 12 minuten: 2,5 km lang 175 watt zorgde voor bloedrode gezichten. We wilden namelijk die T2 voorbij maar zij vochten als leeuwen. In de sprint vlogen we met 11.6 km/u de T2 voorbij en pakten zo nog 3 seconden, maar was het genoeg?? Het was geen echt snelle wedstrijd en dus moesten we afwachten. Wat had de Azorean High gedaan en hoever was de Hoboken nog uitgelopen? We gingen het zien.

Na thuis even gedoucht te hebben was het in de tent wachten op de prijsuitreiking. Daar was het best gezellig want de jubilerende stichting had de Makkumer Blues Brothers gecontracteerd. Helaas was het voor de band net te mooi weer waardoor de meeste roeiers buiten een biertje pakten maar de sfeer was weer prima. Na 10 jaar DSOM werd de balans opgemaakt en werden Brijbek, Zeesteeg, Orkaan en Twirre naar voren gehaald. De teams werden geëerd met een koperen plak voor hun continue deelname. Attent, maar daarna wilden we wel heel graag weten wie de 10e editie van de Slag gewonnen had. De roeiers van de Hoboken ging helemaal uit hun plaat toen bleek dat ze 3e overall waren. Daarna werd de Twirre genoemd. Hmm, enige aarzeling of we hier blij mee moesten zijn, maar die duurde niet lang. Zilver in het complete veld met alle nationale toppers was prachtig. Toen overstemde heel Aldeboarn de tent, de T2 was eerste geworden en had daarmee overall hun eerste gouden plak te pakken?! Deze mannen deden goede zaken in de strijd voor het NK. Het zal de Franekers van Hjoed 'n Makkie in ieder geval hebben geprikkeld om keihard door te trainen. Ook wij deden onder het genot van een enkel biertje - we konden tenslotte op de fiets naar hûs - elkaar de toezegging om het jaar in stijl af te sluiten. Inschrijven voor Langweer en meer trainen mannen!

Klik hier voor de uitslagen: dames & heren

Time flies, alweer 10 jaar geleden dat de Slag om Makkum op de kaart werd gezet. In augustus 2003 was het feest in Makkum toen de roeiers tijdens de Visserijdagen voor het eerst 15 km vanuit de haven moesten afleggen. Destijds een nek aan nek race op tijd tussen de Zeesteeg en de Twirre, een race die we met een neuslengte van het rode gevaar verloren. Ame Gijs pakte de eerste plek na ook de HT op Hylper naam te hebben gezet. In totaal komen er waarschijnlijk 53 sloepen aan de start, daardoor beloofd het weer een spektakel te worden. De heren starten al om 11:30 uur, hetgeen leidt tot extra drinking time. De dames gaan vanaf 13:30 aan de bak. Vanaf 15:00 uur groot feest in de tent met de Blues Brothers! We verzamelen om 09:00 uur bij Kooi, mooi op tijd voor een warming up tot aan Kornwerderzand!

Martine, 19:15 uur, even de kleur van de belboei controleren. Dat was het plan, maar we bleven binnen, beetje toeristisch door de havens peddelen en na afloop de sloep even soppen. Helemaal klaar voor de race!

Eerder die dag hadden we voor 12 man van de Koninklijke Marechaussee

Vanavond een zesje uit voornamelijk WNW en dat beloofde dus wat. De roeiers bleven - met het oog op Makkum - het liefst op het kanaal, maar de stuur besloot anders: Kornwerderzand, here we come. Al in het kanaal werden we voor de golven gewaarschuwd met een "komt ie". Asjemenou?! Afijn, het werd wederom hakken en zagen. Na anderhalf uur te hebben volgemaakt kwamen we voldaan binnen.

Rein ging op de zondagochtend om 09:30 uur met de HT-opstelling aan de bak. Haan zat sinds de HT voor het eerst weer in de Twirre, nu als Daddy Cool. Buiten stond een kleine 5 Bft uit ZZW waardoor we tot aan de keerboei bij KWZ halve wind voor onze kiezen kregen. Met 10,3 km/u knalden we toch nog richting sluis en bleven enkele zeilboten mooi voor. Daarna net als donderdag weer hakkend en zagend vol in de wind op. Nu tussen de 7 en 8 km/u, dit was heftig wakker worden op de vroege ochtend. Douchen was overbodig! Na een boeitje van het Fries Vaarwater te hebben gerond kwam de beloning: voor het windje naar hûs! Dat ging als een speer en al diftend werd de MA5 gerond. Even een stukje vol power naar binnen, het beste was er daarna wel af. In het kanaal was de 11 te hoog gegrepen. Zulke trainingen zijn killing, maar eenmaal afgemeerd ook wel erg lekker! Dinsdag waait het weer zo!!

Martine had een V7 tot haar beschikking nadat we zonder smsjes trouw naar de sloep waren gekomen. Om 19.20 vertrokken we voor 75 minuten intervallen. Wie had dit bedacht? Met een dikke 5 Bft uit het ZW stonden er knappe rollers op het meer. Een mooi kabbeltje voor de slag om Makkum werd er al vooruitgeblikt. Het was buitengaats ouderwets hakken en zagen waarbij we een aantal leuke klappers maakten. Eenmaal voor de wind ging het ruig. Een v-max van 15.9 km/u werd bereikt, dit was echt wreed. De Iwan-Franko kwam ook naar buiten en lag ook alles behalve stil op het water. In het kanaal een paar startjes oefenen: 12.5, 12.6, 12.7 na 15 en 13.0 km/u na 20 slagen vol op de pen. Daarna nog 15 minuten peddelen, de steigerung werd afgesloten op 12.4 km/u. Wat een training mannen! Na afloop allemaal even naar Romano. Remco zat al aan een biertje en had wel graag meegewild. Dat was jammer en helaas. Even later kwamen ook de mannen van Woelwater het bier proeven bij Romano. Hadden ook liggen klepperen op het IJsselmeer. Zondag weer!

De mannen hadden zo hun twijfels of er nu wel of geen pokken op het onderwaterschip zaten. Het antwoord werd vanavond duidelijk na enkele weken van moeizaam trainen. De gemiddelde geroeide snelheid leidde al een aantal weken tot ontevreden gezichten en na vanavond konden we een mosselpannetje vullen hoor. Na 45 minuten schrapen en poetsen was ze weer strak en gingen we met een dikke 5 Bft uit het Westen het meer weer op. Niemand hield het droog, maar de sloep bleef wel mooi lopen. Voor de wind surfend als een gek naar de haven. Yeah, dit was weer ouderwets kicken. Rein stuurde, Geeske stapte in voor papa Jacob en Rutger moest helaas ook verstek gaan anders was de V8 weer compleet.

Volle bak, Lucas ipv bijna papa Haan, en Geeske voor Rein aan het helmhout. We konden weer een rammelen met zijn allen, dit viel echter nog niet mee. Warmte, bijna hitte, dik water, stroming zowel op de heen als terugweg, zon tegen, training bij de T2, vakantiekilo's waren volgens Gees allemaal geen excuus voor een dik uur ploeteren. Er zou inmiddels een baard van een 30 cm onder de sloep moeten hangen, anders was er geen verklaring voor waarom de 10 maar zelden werd gehaald. Op naar de volgende training.

Zes mannen ditmaal met Martine op pad, het gaat vooruit. Lucas was na de nodige zeilavonturen ook van de partij om dit naseizoen weer in topvorm terug te keren. Wederom verkenning bij KWZ maar dan volle pot. Volgens de stuur was het weer even zoeken maar nadat iedereen warm was ging de terugweg weer als een speer. BB1 had een herbezinningsmomentje van 20 zo'n uur in 'the white house'. Poefff

We moesten maar weer eens gaan trainen, 5 man in de sloep vanwege werk, werk en vakantie. Dat schiet niet echt op maar we gaan toch. KZW is dan al een heel eind en de mannen spaarden zich niet. De blaren zaten binnen no time weer op de bekende plekken en we tikten in het kanaal ruim de 10 km/u aan. Dat duurde overigens niet lang... Afijn, we hadden weer een stap gezet naar deel 2 van het seizoen na bijna 3 maanden rust.

19:15 uur, zwembroeken mee! Wordt mooi weer.... Helaas ging deze training niet door, het weer was niet mooi genoeg om te zwemmen.

De Twirre had inmiddels wel lang genoeg op het mooiste plekje van Makkum gelegen. Trots liet de HT-winnaar 2012 het binnenwater via de sluis achter zich en begaf zich weer op het vertrouwde IJsselmeer. Voordat we de schutsluizen van Kornwerderzand gingen inspecteren moesten er eerst even wat riemen uit. Vanavond met een V6 op pad waarbij Roland ons mooi kwam aanvullen. Het waaide best, gelukkig hielden we het, door een onbezette voorste doft, toch mooi droog want het door de combinatie wind&temperatuur aan de koude kant. Mooie verhalen over de HT overheersten de training, een klein pufje van BB-zijde zorgde voor nog wat meer reuring. Misschien is geuring zelfs een beter woord... ;-) Bij Romano hadden we het er nadien nog even over. Hylpen werd voor einde inschrijving al afgelast wegens te weinig deelname. Jammer, want het is altijd een mooie race. Hjoed 'n Makkie won volgens verwachting de Kaagrace. Toch deed het pijn, met twee vaste roeiers op zee redden we het niet om voorlopig aan de races mee te doen. Onze zegereeks van 2012 was ten einde gekomen. Maar we blijven trainen om in september het wedstrijdcircuit weer in te duiken.

Om de weeks dinsdags en donderdags was het plan om te gaan trainen. Zo konden beide sturen in vorm blijven... Daar lag het niet aan vanavond, werk gooide roet in het eten. Met Eddie en Jacob op zee, een pieperdienst en een lichaam niet helemaal 100 punten moesten we het roeien ook vanavond weer uitstellen naar de volgende week. Om nu met 4 man te gaan trainen...

Vanavond zouden we weer even trainen, helaas werd de sluis dit jaar voor het eerst in mei nog niet tot 20:00 uur bediend. Kwestie van voorbereiden, afijn nadat we de hele boel hadden opgetuigd bleven de sluislichten rood... Dan maar even bij Romano de planning voor de komende periode finetunen.

Vanavond gaat om 18.00 uur de kolengestookte grill aan op de Wunsstelling. In het gastenboek stond al een aardig deel van het menu. Jitz is nog druk met de filmpjes bezig en het zal dus wel gezellig worden.

De eerste prijs moest even gevierd worden... Klik hier voor de YT beelden. Hier weten we dat we h'm hebben, H1M wordt als #2 omgeroepen.

De inkt van onze razende reporter op BB2 is droog. Leest me en huiver....

There can be only one !

10 Jaar geleden stapte ik voor het eerst in een sloep op Terschelling. Roeien wilde ik wel een keer proberen alleen het zal wel niks voor mij zijn dacht ik. Als je op de Hogere Zeevaart School studeert kom je er echter bijna niet onderuit. Mijn eerste klassering tijdens HT 2002 was de 117 de plek. ‘Dit nooit weer’ dacht ik al meer dan een uur voor de finish.

Nu 10 jaar later, na omzwervingen in de Albatros, Brandaris, Schotse vier, Onversaagd en sinds eind 2009 de Twirre kan ik wel zeggen dat ik besmet ben met het roeivirus en ik zal er ook wel nooit meer vanaf komen. Alleen de HT had ik nog nooit gewonnen, om die wedstrijd te kunnen winnen moet je wel heel erg goed zijn dacht ik. Bijna iedereen in de Twirre had de HT al 1 of meerdere keren gewonnen. Alleen Rutger (BB4) en ik nog nooit. Tijdens training en wedstrijden altijd maar aan horen: Hest de HT al eens wonn’n….? Het werd hoog tijd dat hier maar mee afgerekend moest worden.

Na 5 overwinning op rij was de druk aardig te voelen, rustig blijven en zorgen dat je topfit aan de start verschijnt had ik me maar voorgehouden. Op de dag voor de wedstrijd nog even in de stad gaan kijken met je vrienden. Biertje? Nee doe maar spa… Leven als een sportman wordt er niet leuker op ken ik je melden.

De dag van de wedstrijd, redelijk goed geslapen en uitgerust rij ik richting Harlingen. Een vertrouwd cd’tje aan om lekker in mood te komen. De allereerste opgave is dat bord pasta om 6 uur s’ochtends. Na 12868790 kleine hapjes is het bord zo goed als leeg. Nog een uurtje wachten en dan maar richting de boot. Het gevoel is goed, het weer is goed, dit wordt een mooie dag.

Om 07:15 uur roeien we rustig richting het startveld, nog even een vriendelijke groet naar onze concollega’s va de Brandaris. Altijd lachen met die mannen. Even langszij de Holland, rondje lopen. Schijten, 5 keer pissen, nog een half uur tot onze start. Nog even nemen we door wie we waar moeten pakken. We weten redelijk waar we staan maar wat doen de mannen van de Arad? Met de meesten heb ik geroeid op Terschelling, zij weten precies hoe het spelletje werkt, voor mij concurrent nummer 1.

Om 08:30 zijn we dan eindelijk aan de beurt! 3-2-1 GAAN! We zijn direct goed weg, vlak achter de Azoreah High en de Snurk knallen we de haven uit. De hele startgroep heeft een goed start en vol op de pen denderen we richting het Hanerak. De Snurk moeten we eerst even laten gaan, de Anthony van Hoboken eerst maar eens afschudden. De mannen proberen aan te pikken en het duurt dan ook bijna 45 minuten voordat we ze echt kwijt zijn. Ondertussen krijg ik lichte kramp in mijn linker onderarm. Dit meen je niet! Ik ben nog nooit zo sterk en goed getraind geweest. Rustig blijven en tijdens de drinkpauze een beetje rekken. Gelukkig zakt de kramp weg en vanaf dit moment kan ik me volledig geven. Oogjes half dicht en die cadans opzoeken. Rein zegt eerst weinig, op het ‘plonsje’ roeien en langzaam maar zeker komen we in de flow. De cadans is aanwezig en we zetten de achtervolging in op de Snurk.

Kort hierna komt de eerste melding, Orkaan en Grutte Beer in zicht. Het loopt als een trein, vasthouden en ernaar toe. De oostenwind zorgt voor een raar kabbeltje en een paar keer moeten ik en Harry limbodansen om onze eigen riem te ontwijken. Dan vanuit het niets, Arad op 100 meter. Dit motiveert enorm en we slaan een paar oerkreten uit om elkaar op te zwepen. Ondertussen heeft ons volgschip ‘Confiance’ ons bijgehaald en brullen ons door het veld heen. Belachelijk veel herrie komt uit onze supporters, Lucas knalt 2 keer bijna uit elkaar om ons maar vooruit te brullen. Ik kijk even snel om en zie de Arad aan SB, even een tikkie uitdelen. We denderen eroverheen. Kippenvel op de armen! We hadden ze pas veel later verwacht, volgende kandidaat is de Grutte Beer. De mannen roeien sterk en het duurt even voordat we ze helemaal kwijt zijn. We liggen op koers voor plek 1 maar we zijn nog niet eens op de helft. In dit deel van de wedstrijd vliegen we door het veld heen.

Ondertussen zit de Snurk op 80 meter en langzaam lopen we wat op ze in. We willen ernaar toe! Blijven focussen, elke klap moet raak zijn. Het tempo gaat richting de 35 slagen per minuut en meter voor meter kruipen we naar ze toe. Rein en Haan discussiëren nog wat over de route, beetje bakboord beetje stuurboord, waar loopt de meeste stroom. Dan de Vlieree op en richting Schuitengat, dit deel is kritiek. Hier kan je hem winnen of verliezen. We blijven knokken en dichten het gat met de Snurk. Benwyvis aan BB, de dames gaan ook weer als een trein. Wellicht samen naar het podium? Het gevecht met de Snurk gaat nu helemaal los. Ons boeg tikt zijn hun roer bijna aan, eromheen voordat het te smal wordt. Alles doet ondertussen pijn en de gelletjes komen zo nu en dan weer naar boven.

Vandaag ga ik niet verliezen, het piept en kraakt erover maar uiteindelijk lukt het om de Snurk af te schudden. Er staat zat water in het Schuitengat en drie dik gaan we door het smalste stuk. Kramp schiet in de liezen, als ik hard aanzet ook in de onderarmen. We zitten allemaal diep in het rood maar de cadans is nog steeds aanwezig. Onder de plaat gaan we de Blue Whale voorbij (iets aan de krappe kant, sorry mannen). Oela en consorten zijn hier altijd goed, hard lopen we niet uit. We vallen toch niet stil? De Snurk zit al op 100 + dus de snelheid zit er nog steeds in. We zitten hier helemaal stuk, het lichaam schreeuwt om te stoppen. Oversteken naar de haven, nu vol!! Alles eruit! We trekken ons helemaal leeg en zitten vlak achter Hjoed ’n makkie als we de finish passeren na 3 uur 7 minuten en 3 seconden. Ik stort in elkaar en val van mijn doft. Half brakend klim ik over de rand en gooi alles eruit. Meer als dit kon ik echt niet. Fantastisch al dat publiek op de kade, we rapen onszelf weer bij elkaar en leggen de sloep langszij. We zijn tevreden, het liep fantastisch, her en der had iedereen wel een dipje gehad maar het bleef lopen.

Ondertussen is de Snurk ook binnen en komt naast ons liggen. Prachtig, we hebben elkaar opgezweept en geknokt op het water. Dit is waar roeien om draait! Vechten op het water en elkaar daarna de hand schudden.

Nu begint het lange wachten, is het genoeg? Op zaterdag worden we gekscherend door enkelen al gefeliciteerd, we hebben zelf ook gerekend en hebben een goed gevoel. Maar je weet het maar nooit, ik ben nog nooit zo zenuwachtig geweest. Eindelijk mogen we naar de tent, eerst de dames. Wederom Benwyvis, fantastisch en dat met 2 debutanten!

En dan de heren. Blue whale 11, had ik iets hoger verwacht maar ze wisten dat het geen top 5 ging worden. We hadden de top 10 aardig goed, de T1 meldt zich ook wel bovenin ,nu brak de top 3 aan. Inmiddels was ik lijkbleek en een hartslag die wetenschappelijk onmogelijk is. Arad derde, ik had ze al gesproken en ze kregen de boot niet aan de praat. Toch weer een prachtig prestatie na de tegenslagen dit seizoen. En dan de climax van het weekend. We staan bij elkaar en de spanning is niet meer te houden. Dan komt het verlossende woord dat Hjoed ’n Makkie tweede is en wij dus eerste. Het dak gaat eraf, springen, schreeuwen, juichen, janken, alles tegelijk. HT 2012 we hebben hem in de tas. Onbeschrijfelijk gevoel. Vanaf hier is het een groot feest. Na 10 jaar roeien heb ik de HT gewonnen, dit had ik nooit gedacht in 2002. We hebben een super prestatie neergezet!

HT 2012, winnaar: TWIRRE , There can only be one!!!

Was getekend: Jitze Landman BB2

Jitze is nog druk bezig met het verslag maar ik kan niet wachten. Vanavond bij Romano na een schitterende intocht wederom de overwinning gevierd. 's Ochtends voor de race hadden we ons al even geprikkeld met een tekst van Highlander, there can be only one.... Maar het moet dan toch nog maar 'even' gebeuren. En het was als je in de tent staat toch nog vies spannend, in een HT kan van alles gebeuren. Mooi man, BAM! 6 op een rij ! Eerst maar even onder de wol.

HT-uitslag 2012

We konden natuurlijk niet zo lang stil zitten en dus nog maar even een gathering, de laatste fijnafstemming en alvast de sfeer even proeven in Harlingen. Hoog water was echt hoog water want de SAS-deuren waren zelfs dicht en we moesten net als in Das Boot aan boord van de U96 wat gewicht verplaatsen: alle männer nach vorne. Even later was de boeg onder de brug door en moesten we nach hinter. Dolle pret. Het roeien stelde natuurlijk niks voor, het regende wat en waaide ook veel te hard en daar hebben we een hekel aan. Na 2 meter op het Wad moesten we weer dus alweer naar binnen. Enkele Harlinger teams prikkelden ook nog voor een laatste maal de spieren om daarna volgens allerlei neuromusculaire theorieen het lichaam rust te gunnen. Inmiddels neemt de spanning toe en word je flauw van de pasta. De vrienden van de Orkaan hebben al mooie voorbeschouwingen geschreven waar via allerlei media op wordt gereageerd. Tsja, wat zullen we daar eens van zeggen. Underdog, Overcat? De Hf rust zit nog onder de 56 bpm. Gewoon lekker roeien! Mooi man zo'n HT!

Gevonden in de LC.... Mooie foto van de Fries Kampioen?!

We zien er opeens wel wat anders uit?! Jacob de Jong met bril, Harry met lenzen, Peter met petje, Jitze nog 2 kilo zwaarder, Merijn heeft nog steeds krullen, Eddie Elektro wat ouder, Haan net als Lucas in de blote bast en deze Rutger ook met stijve nek. Maakt dit deel uit van de misleiding?

Sommigen volgen de experimentele maandverwachtingen al geruime tijd maar dat levert over het algemeen een niet al te betrouwbaar beeld op. De Griekse economie is nog stabieler... De hamvraag is natuurlijk wat doet het weer vrijdag? Steeds meer site's en eigen waarnemingen geven een Oostenwindje 3 Bft op. Kranen inclusief trailer alstublieft....

Perfect weertje om de sloep om te roeien van Makkum naar - het inmiddels voor de roeiers bijna heilige - Harlingen. Eerst moesten de laatstse sponsoruitingen nog op de riemen en romp (Hogenelst & Kooi) en rond 11.15 vertrokken we naar de sluizen van Kornwerderzand. Eerst nog even WZW 3 Bft voor de kiezen, een leuk opwarmertje. Na de schutting, met een vies stinkend dieselend strijkijzer naast ons, proefde het water weer zout. Meteen verschijnen er dan weer vrolijke gezichten in de sloep want op het zilte nat roeit ze zo licht?! Theoretisch gelul over saliniteit? Gewoon buffelen mannen... Haan had goed naar het tij gekeken en we ramden dan ook met een V.max 18 km/u door de Boontjes. Alsof we de trein moesten halen. In nog geen 90 minuten hadden we 19,3 km afgelegd. Het was mooi geweest voor moederdag!

Vanavond hadden we pech, we kregen het slechtste trainingsweer van dit seizoen voor onze kiezen. Pounding rain, maar onder het motto je wordt toch nat, of het nu van de regen of het zweet is vertrokken we voor een 75 minuten klapperen. Gelukkig klaarde het een beetje op en viel het allemaal nog mee met de afknijptraining van Martine.

Vanavond ging de sloep er weer in en moesten we op Rutgers verzoek (hij was jarig) even een stukje uitroeien. De weergoden hadden het nu eens minder met ons voor en DJ had het dan ook slim bekeken om zijn gezondheid niet verder op de proef te stellen. Afijn, na een verfrissend buitje waren we toch ook wel weer leuk op pad en werd het zelfs droog. Even naar Kornwerderzand, de sluisdeur inspecteren en weer terug naar Kooi. Aansluitend nog even Rutgers verjaardag 'vieren' bij Romano. De HT voorbeschouwing was inmiddels begonnen....

Op Bevrijdingsdag in Lemmer roeien was weer eens een andere invulling van een feestdag. De dag begon goed: toen 's ochtends de luiken open gingen, zag het weer er prima uit, dit in tegenstelling tot Paulus Pietsma's weerbericht.... We maakten ons op voor weer een leuke dag, wat wil je na 4 overwinningen op rij. Maar het is altijd weer de vraag of we de flow nog te pakken hebben? Voor de race probeerden de gasten van de Brandaris hun eigen wedstrijdspanning nog even op ons te projecteren en het was dus weer meteen gezellig ;-) In Lemmer hadden ze de boel weer goed geregeld: met een goeie bak koffie konden we mooi in het zonnetje de start afwachten. Voor het gevoel moesten we al snel aan de bak. Ditmaal mochten we samen met de Steenbok vertrekken en dat ging meteen vol op de pen. Met 11.4 km/u knalden we Lemmer uit , de Groote Brekken op.

De mannen van de Zuyderzee vormden een perfecte motivator: we konden de mannen mooi op een minuutje houden en trokken er even extra aan als dat gat wat kleiner werd. Ditmaal werd het eiland niet gerond en bij de keerboei was het gezellig druk maar we konden mooi - ingehouden - achter de Cor de Bruin II aan. Voor de wind volgde een sprint met de GRazende Snol en de Orkaan, alle sloepen lopen dan hard en het ging niet echt van harte. Eenmaal bij de brug bleven we achter de H1M en dat was maar goed ook. Die rook niet zo fris hoorden we later van Edje... Snel erop en erover waarna er nog maar een paar sloepen voor ons zaten. Bij de Kikkert volgde een gevecht met de Grutte Bear. Die mannen hadden een beestachtig tempo te pakken en hadden net als de Black Pul de kracht om in ons zog te blijven roeien. Grrr, dit vergde het uiterste om het rode gevaar van ons af te schudden. Inmiddels zaten wij ook op 37 slagen p/m: niet best...

Eenmaal weer op de Brekken zagen we de Brandaris aan komen denderen. Oela's groene jas was vanaf mijlen afstand te zien en daar moesten we vóór blijven. Rein was soepel vandaag en we mochten zowaar een keer extra drinken en zo konden we mooi naar de Black Pul en de Hoboken toe. Die namen een recreatieve route, wij hadden het wel gezien en wilden rap naar de finish. De laatste kilometer was echter niet meer leuk. De V10 van de BP ramde met 11 km/u het dorp in en wij konden alleen maar volgen. Hmm, even op de trekhaak maar we wilden er voorbij. Een supersprint volgde want inmiddels ging dit ook om Katwijks eer. Met een bootlengte verschil klokten we 2'13"43. Gemengde gevoelens in de sloep: het waaide welliswaar pittig, maar we hadden ook wel eens 6 minuten harder geroeid. De race was echter dik 800 meter langer en dat stemde het team meer tevreden. Vooraf waren er de bespiegelingen met de GB, die mannen hadden een knappe tijd neergezet en dat bleek uiteindelijk ook goed voor een tweede stek voor de T2 die het brons pakte. Toen wisten we dat de rollen omgedraaid waren met 2011, net als in 2009 waren we Iepen Frysk Kampioen!

Klik hier voor de uitslag van Lemmer 2012 en het verslag in het Bolswarder Nieuwsblad.

Foto's volgen.

Na Grou waren we toe aan echt even een stukje uitroeien: 12.5 km lekker keuvelen en een stuurman die ons met grappen het echt serieus roeien verhinderd. Kwalijk riekende gassen als gevolg van een Koninginnefeest deden de rest.

Die mannen op Urk kunnen ook mooi schrijven! Klik hier op hun verslag van de race te Grou... Dat Veni Vidi Vici gevoel hadden wij ook voor de prijsuitreiking, uitgesteld genot is echter ook lekker!!

Klik hier voor het verslag uit het Bolswards Nieuwsblad van de Slag om de Zaan met een mooie foto van de Zeesteeg. Meer krantenartikelen onder de knop publiciteit.

Ook het BN publiceerde een verslag over Grou.

Het herbereken op het telraam klopte exact zo blijkt uit de officiële uitslag van Grou. We did it again! Vier op een rij is een leuk spelletje! Maar de kans om te winnen neemt statistisch gezien drastisch af...

Onderstaand even wat finish foto's.

Met 11,8 km/u naar de finishlijn. Dames T3 zitten mooi naast ons.

Martine brult ons naar de finish

Het beste is er wel af. Stuur mag bijna klokken...

Geen vrolijke gezichten meer... Wat een race! Dit was eens wat anders dan standaard Grou (geen wind & 20+ graden).

Foto's: met dank aan Froukje Schroor!

Paulus Pietsma had het slecht met de roeiers voor, een dikke 6 Bft stond er uit en 's ochtends regende het als een gek. Dat alles mocht de pret niet drukken want we hadden gekozen om Grou te roeien in plaats van ons befaamde rondje Breezanddijk op de zondagochtend... Koninginnenach

Asjemenou, een derde plek? Sierk Biegel nam een uur na de prijsuitreiking weer even het woord om aan te geven dat de uitslag moest worden herberekend... Dat gaf het team weer een beter gevoel want we hadden beestachtig geroeid. In de wind roeiden we na de 2e sluis de Moby Dick gewoon op 200 meter afstand... Nu zegt dat niet alles maar het is wel kicken om een boot van nog geen 500 kilo met een dikke 12 cilinder in het vooronder in het windje met onze Iron Lady te prikkelen.

Zelf alvast even op de rekenmachine bezig geweest, onderstaande dus puur indicatief maar zal dichter bij de officiële uitslag liggen....

Morgen volgt de officiële uitslag op de site van Grou.

Vanavond met 7 man in fantasie-opstelling even het kanaal verkend voordat de sloep eruit werd gehaald met de heftruck.

Vanavond de Twirre weer te water, aansluitend even uitroeien van zaterdag... Van uitroeien konden we eigenlijk niet spreken, de stuur moest ons afremmen maar dat lukte niet echt. Waarschijnlijk nog een restantje adrenaline van Zaandam...

De razende reporter had het linkje al even in het gastenboek gezet maar ook bij deze nog even in het nieuws. Het verslag van afgelopen zaterdag in de Bolswarder Krant met mooie foto's van Zeesteeg & Twirre.

Pedor heeft ons sinds 21-3 op Twitter gezet. Onze heshtak was al bezet dus werd het Twirre1. TSJILP lekker mee zou Lucas zeggen....

Geen Pulp Fiction met 6 maar de Twirre met 8 en dus moesten we op zoek naar extra bemanning. Jitze & Rutger hadden verplichtingen elders en maakten plaats voor Remco en Hendrikes. Onze zeiler Remco kon het niet laten en liet het skûtje voor wat het was en pakte na 3 trainingen de riem op voor zijn eerste wedstrijd sinds tijden. Hendrikes van de Brijbek vulde de roeiers aan en met Eddie op het andere boord zat iedereen 'te plak'. Helemaal spannend was het voor Ietsje, ze had een aantal trainingen gestuurd en was gevraagd om bij verhindering van Tinus en Rein de wedstrijd te sturen. Haan had wat overredingskracht nodig, maar gelukkig ging ze onder hele speciale voorwaarden akkoord. Zo gingen we met een heel fraaie opstelling naar Zaandam! De reis er naar toe verliep nat, wat een beestenweer. Maar eenmaal in Wormerveer klaarde het mooi op en was het prachtig roeiweer.

De organisatie had de teams in staat gesteld om te kiezen voor 'eenzaam roeien' waarbij de snellere sloepen ook als eerste vertrokken of te kiezen voor meer strijd: sloep vs sloep. Wij kozen voor het eerste, maar eenzaam was het allerminst: we hadden de Pul op de trekhaak! Wat we ook probeerden, we kwamen maar niet van ze af. Eerder drinken, gelijktijdig of later drinken het maakte niet uit. Die tien uit Katwijk bleven in ons zog op een meter of 3. Bij het eerste keerpunt hadden we iets afstand maar de Twirre gaat liever rechtuit dan de bocht om en ja hoor, daar waren ze weer... De Black Pul ondernam vele pogingen om voorbij te komen maar geen van alle waren succesvol. Eenmaal in schoon water zakten ze weer af en doken weer in het zog. Bij het laatste keerpunt stak de BP binnendoor en zat boord aan boord. Hun boeg was er zelfs even een halve meter voorbij. Grrrr, dat konden we toch niet laten gebeuren en de snelheden liepen in de wind op naar de 11 km/u. Wie was het sterkst? Na 5 minuten buffelen lagen we weer voor en daarna was het klaar.

De BP bleef echter tot aan de finish volgen en na 1'37"01 zette Ietsje de klok stil. Iedereen was helemaal stuk en zo her en der miste wat vel, kleurden bloedblaren de handen, stroomde bloed tussen de vingers en zagen de achterwerken er weer uit als die van een baviaan tijdens de paartijd. En die zijn niet fraai....... Ondanks dat de Zaan geen extreem lange race was dit afzien met hoofdletter A. Voorzichtig peddelend kwamen we weer bij de kraan aan en konden we snel uit het water. Dat is zeker een bijkomend voordeel van zo starten: sneller gekranen en dus konden we langer genieten van het mooie weer.

Om 18.15 uur werden we door Marco Schone verzocht naar binnen te komen voor de prijsuitreiking. Eerst de dames, de Benwyvis was de sterkste, Garuda, Hylpen 2e en Gang Is inderdaad Alles was 3e. Bij de heren werd eerst de beste KH-whaler genoemd: de Zuyderzee. Onze dorpsgenoten baalden zichtbaar: er zat slechts 1,25 watt tussen Zeesteeg en Zuyderzee. De BP was winnaar in de 1e klasse, maar hoe zat het nu overall? We wisten dat we de Pul hadden geholpen en omgekeerd zij ons ook. Ze hadden ons op de moeilijke momenten tot het uiterste gedwongen maar dit kon nog wel eens een close call worden. Maar het was weer raak! 3 x op rij een wedstrijd winnen is toch wel heel bijzonder. Ietsje, Hendrikes en Remko stonden prachtig op de foto's met de bekers. We hadden het weer geflikt! Eenmaal in Makkum was het weer reuze gezellig met o.a. de Zeesteegroeiers in Café Romano. Nu op naar Grou... deze flow maar een beetje vasthouden....

Klik op de links voor de uitslagen van de heren en de dames.

Vanavond was een belangrijke test: wat doet BB1 zijn duim? Gelukkig was dat na 3 slagen bekeken dat het kon en ook de 'duurtest' naar Kornwerderzand was geen probleem. We zijn weer compleet! Na 75 minuutjes peddelen ging de sloep er met de heftruck weer uit en dat was passen en meten op het terrein bij Sponsor Kooi. Zij hebben as. zaterdag open dag en het lag vol met Bestevaers.

Na Harns moest de sloep er weer in en dat was met windkracht 6/7, regen en een temp van 5 graden geen funnie... Toen het regen ophield en plaats maakte voor slagregens was het duidelijk. Vanavond maar even bij Romano overleggen wat we verder gaan doen...

De Harlinger wateren vormden het strijdtoneel voor 28 sloepen op een prachtig zonnige dag. Het team was ditmaal aangevuld met Camiel van de T1 daar BB1 nog even rustig aan moest doen. Om 2 voor half 2 vertrokken de mannen met Tinus aan het helmhout voor 15 km op zout water! Dat ligt ons altijd wel en dat bleek vandaag ook weer. De Snurk en Zuyderzee vormden prachtige hazen waardoor de mannen tot het uiterste moesten gaan. Het tempo ging omhoog naar 33 tot zelfs 34 klappen, asjemenou! Op de pier voor de finish bleek dat de 6 Orkanisten als eerste de haven weer binnen kwamen. Zuyderzee, Snurk en Zeesteeg (met mixteam) volgden kort op de Orkaan. De Twirre pakte net voor de haven de Bearen uit Joure nog even en konden daardoor op de binnenlijnen naar de finish. De 14870 meters werden afgelegd in 1'26"03 en dat bleek goed voor 109,75 watt. Daar kon verder geen enkele sloep aan tippen en de reusachtige Vic Berends bokaal ging naar Makkum! De Snurk roeide de snelste tijd en die was goed voor zilver. Het brons ging net als in Weesp naar de Zuyderzee uit Muiden.

Klik hier voor de uitslag.

Klaar voor de start...

Af?

Nog 500 meter...

Feest!

Vanavond even de sluis bij KWZ inspecteren en daarna de sloep met de heftruck eruit vissen.

Na al die eieren zal er wel behoorlijk wat druk op het roer staan... Dat wordt weer rammelen met die oude dame. Geeske verving de nog steeds geblesseerde BB-slag en er werd toch weer behoorlijk gebuffeld. Prachtig weer deed de pijn van de training verzachten.

Vanavond stond een stukje duur op het programma. Niet te lang, het moest natuurlijk wel leuk blijven. Het weer was best wel okay, NNO 3-4 had voor golfhoogte tot max halve meter gezorgd. Net geen 9.8 km.u gemiddeld met nog fraaie 11.6 in de eindsprint. Supertraining !!

Vanavond even een hersteltraininkje na de race, 11 klikjes in 1´08.

Via via kwamen er mooie foto´s binnen van de eerste NK wedstrijd van het jaar. Klik hier voor de eerste shots.

Jawel, geen grap: onze jonge Seun verjaart vandaag. Van harte Eddie!

Vandaag alweer de eerste NK wedstrijd waarin we na een maandje training ons met de rest van het veld kunnen meten. Vanaf 09:00 uur gaan we in drie shifts naar de Vecht. Start vanaf 14:00 uur.

Wat een race! Net als vorig jaar openden we het seizoen met een overwinning en dat hadden we niet verwacht. Zo'n openingswedstrijd is altijd weer leuk om te zien hoe eenieder uit de winterslaap is gekomen en vooraf waren er dan ook weer vele bespiegelingen. De start in Weesp was best grappig met 60 boten in de kom die kort op elkaar mochten vertrekken. Voor het windje liep het als een speer en tikten we regelmatig de 12 km/u aan. Op de verbeten gezichten zette deze informatie toch ook een glimlach op het gezicht en we hadden met 31 klappen een prachtige candans te pakken. De passage van de brug leverde nog even een aandrijving met T1 op maar verder wist de stuur de sloep behendig door het veld met 62 herensloepen te sturen. De tijd stond na 1'04"30 stil en dat was niet slecht. Sterker nog, bij de prijsuitreiking bleek het goed voor een grote paashaas! Eerste overall en daar had de organisatie ook nog een echte blauwe overal voor laten bedrukken en een medaille voor laten slaan. Terug in Makkum zaten ook de Zeestegers bij Café Romano en werd het nog bijzonder gezellig. Die mannen hadden een toptijd geroeid en die was zeker goed voor 100 watt. Later bleek deze goed voor plek 5. Helemaal geweldig, wat zal Joop ook genoten hebben! Martine, Peter en Merijn waren nog even op het 30 jarig jubileum van de Trewés geweest en ook daar was het gezellig: de paashaas belandde op de BBQ en kon tenauwernood worden gered.

Alleen Eddie doet het lachend....

We konden nog mooi even een rondje maken voordat we de sloep eruit konden halen in de kraanbaan bij Kooi. Even het kanaal op en neer met een goeie woei! Deze deed ons besluiten de belboei te laten voor het was want er stond toch nog wel een kabbeltje. Na een behandeling met de lage druk spuit zag de Twirre er weer schoon en strak uit: gereed voor het gevecht op de Vecht.

Vanavond kunnen we eindelijk zien hoe in het donker hebben getraind op het gelijk roeien der riemen. 19.15 vertrek, Rein stuurt.

Vandaag is het exact 24 jaar geleden dat de Twirre werd gedoopt, morgen maar even een klein drankje op doen!

In verband met de overgang naar de zomertijd komen we vandaag niet bijeen in de sloep. Dinsdag is er weer training.

Ietsje zat vanavond weer aan het helmhout met DJ / PD / RvdM / JH en HS / MdH / JB / EK aan boord om anderhalf uur te knallen op een prachtig IJsselmeer. Merijn was weer van de partij en dat deed het team goed, hij kon weer vol op de pen mee. Het lichtte al wat langer zodat we mooi aandacht aan de techniek konden besteden. Verdere navigatie ging met behulp van de sterren, een paar planeten en inmiddels ligt de belboei ook weer op haar plekje. Om 21:00 uur was de training afgewerkt en de mannen hadden weinig lucht meer. Maar wat wil je met een stuur die roept 'vanaf nu maximaal en dat doen we zolang ik het leuk vind'. Hmmm, zo krijg je de roeiers wel onder de duim... ;-) Al met al heerlijk getraind!

Nog meer gebak deze maand.... Met 45 heeft onze stuur genoeg ervaring ... Fan herte lokwinske Rein!

Zondag 10:30 vertrek bij Kooi: HS, JL, RD, Jehannes / DJ, PD, Rutger / JH. Stuur volgt

Onze nestor is jarig. Inmiddels al zou veel jaarringen dat we de tel kwijt zijn. Alweer 34 komt het dichtst in de buurt.... Zelfde opstelling als dinsdag, alleen nu houdt Tinus het helmhout vast. Dat dachten we tenminste: Ietsje maakte haar debut als stuur in de Twirre. Als juf weet ze als geen ander de orde te houden en dat was nodig ook. Eddy Kees viel voor Rutger in en in combinatie met Haans verjaardag was het meteen weer een drukte van belang. Maar er moest eerst maar even geroeid worden, laat maar eens zien wat jullie kunnen. Net een stel dames, zo prikkelde Ietsje ons weer even. We hadden wederom mazzel, redelijk vlak IJsselmeer en de volle maan zorgde bij een heldere hemel voor voldoende licht om ook zelfs in het donker goed op de techniek te kunnen letten. Na een poosje was het wel weer genoeg geweest en stonden we nog even stil bij de jarige ouwe seun bij onze sponsor Romano.

Onze sportbilly verjaart vandaag. Van harte Merijn!

19:15 uur vertrek bij Kooi, opstelling: RF helmhout / HS, JL, RD, Jehannes / DJ, PD, Rutger / JH. Rein had er zin in vanovond, even een paar spelletjes op een spiegelglad IJsselmeer. Het sluisjetik werd alweer beoefend en er werd goed aan de palen getrokken. We waren alweer ruim in overtreding van de maximum snelheid in het kanaal.

Haan had de Pulp vanochtend al even laten wegen, 775 kilo schoon aan de haak en was daarna al weer met een bloedvaart naar Makkum gescheurd. 10:30 uur, onze eerste zondagochtend training! Omdat je anders toch maar in je bed ligt te niksen kun je maar beter het lichaam in shape brengen en met acht man gingen we 75 minuten op pad. Rein was soepel, om het kwartier drinken en met 10.5 gemiddeld knalden we het kanaal uit. Ook nu weer niet al teveel wind maar wel veel meer mist. Rein kon KWZ nog wel vinden en na 37.5 minuten keerden we om. Toen wisten we al dat de training iets langer ging worden omdat de wind zou gaan draaien naar het oosten. Dat viel wel mee, maar de mist werd dikker en waar kwamen die golven op de heenweg ook alweer precies vandaan? Zeker na een paar koerswijzigingen is het IJsselmeer best lastig met extreem laaghangende bewolking. Daarnaast helpt het ook echt dat de winterbetonning er nog in ligt... Gorilla's in the Mist werd alweer geroepen, met de HT van 2002 in de herinnering. Toen moesten de mannen eruit, zo erg was het nu niet maar het onderwaterschip is alweer gezandstraald... Haans wonderhorloge gaat het straks allemaal duidelijk maken waar we zijn geweest, halverwege de Noordwaard en daarna hebben we nog wat ondieptes gepakt. DJ zag ineens het torentje van Hylpen alweer en Merijn begon zich al zorgen te maken. 12:00 uur weer binnen ging hem niet worden. Uiteindelijk werd toch de GPS maar uit het tonnetje gehaald en konden we de havenhoofden weer vinden. Tsjonge, wat een belevenis... Jehannes heeft inmiddels de slag al aardig te pakken en maakt zienderogen goede vorderingen, moai man!

Zo erg was het gelukkig niet.... Twirre tijdens HT 2002, klûnen....

Vanavond hebben we sleepvee nodig om de Pulp Fiction weer een nieuwe curve aan te kunnen meten. Meer info in Haan's email en een verslag staat al in het gastenboek. Was weer ouderwets slepen, bemanningen aanvullen, Eddy en Bert waren ook van de partij en sleepten zich helemaal een ongeluk. Opvallend genoeg waren ze er ook altijd bij de sleepjes voor 6 pax weer uit, ze hebben dan ook een ideaal sleepgewicht van 95 kilo. Helaas moesten we nog wel even terug met de sloep omdat het wegen niet helemaal wilde vlotten: 2 van de 4 loodcellen konden maar worden ontvangen.

De voorzitter wilde een natte training als cadeau. Het gaat erom spannen: is de verf allemaal droog en uitgehard? Het lukt!

Vanavond om 19:15 uur vertrek bij Kooi met Tinus aan het roer. Bemanning: Mdh, HS, PD, JL, Rutger, RD, JH, Jehannes. Eerst moest de sloep er nog even in en dat ging prima met de heftruck. Daarna stapte eenieder met veel enthousiasme aan boord, Jehannes vond dat je Mikado ook best met de riemen kon spelen en het was meteen weer een kippenhok. Dit hadden we een poosje moeten missen en eindelijk konden we weer het IJsselmeer op. Er stond maar weinig wind waardoor de mist lekker bleef hangen en met de lichten in de haven en langs het kanaal deed het feeëriek aan. Dat was heel anders op het meer, je zag amper het wit van de riem van je mederoeiers maar omdat het meer er als een spiegel bij lag toch maar even naar Kornwerderzand. Effe rammelen met zes, Martine was soepel voor de nieuwe mannen, drinken en terug naar Kooi. Het liep lekker en al met al 9.7 km/u gemiddeld volgens Rekenbureau Haan. Aansluitend was er nog bier en fris bij Harry waarbij ook Rein en Jacob zich meldden. Een prachtig begin van het nieuwe seizoen!

De sloep zou vanavond te water maar de kraanbaan was bezet. Morgen beter. Inmiddels liggen de riemen ook weer 'te plak'.

Laatste klusavond:doften monteren, dolboord schuren en blauw maken, leren op riemen zetten. Alle hens aan dek benodigd om de Iron Lady donderdag weer in haar element te brengen. Vanaf 19.00 uur weer aan de bak met Rein, Peter, Merijn, Jacob, Jitze en Harry. Alle klussen zijn gelukt dus kan de sloep er morgen in.

Even een tussendoortje na overleg tussen Rein en Harry. Als we donderdag willen trainen moesten we vanavond nog even wat doen. De sloep moest worden gedraaid en er is weer geschuurd en geverfd. Rein schuurde het boeisel en plakte af. Harry volgde met een witte kwast.

He ho, lets go!!

Vanavond was het tijd om de rollers uit het plastik te halen en tekeer te gaan met de blauwe verf. Gelukkig een iets andere kleur waardoor we goed konden zien waar we geweest waren. Voordat het zover was eerst nog even de onderkant kietelen met de verfkrabber, wat schuurpapier en liters peut. Om 22 uur kenden we de Twirre niet meer terug.

Rein had nog wat verf van gister staan en heeft de sloep alweer wat beter beschermd.

Vanavond onze dame verwend, versleten stickers verwijderd en verder met schuren. De voortstuwers staan weer strak in de lak en verf en zijn op de leren na gereed.

Vanavond weer met 5 man aan het onderhoud, schuren van de romp. De Twirre is niet langer royal blue.

Zaterdag 4 februari wordt de jaarlijkse ALV weer in Lelystad gehouden. Aanvang half elf.

Niet alleen de Koningin vierde feest, voor de RVM was het T-day, de tewaterlating van de Twirre na het onderhoud. Wat nou vaarverbod in verband met de ijsgroei?! Op het IJsselmeer en in het kanaal hebben we geen ijs gezien. Het was weer rammelen met die bak!! Van een V8 was nog geen sprake, maar net als de Pulp Fiction lukt het ook met 6. Aansluitend nog even koffie bij Rein. De pipen binne ût de sek en krekt as Pyt seid: alle kikkerts op 'e redens!

Rein, Jitze en Merijn waren vanavond druk met het omdraaien van de Iron Lady. Bij Kooi hing de ondersteboven in de takels en werd zorgvuldig op de trailer gelegd. Zo kunnen we verder met het resterende deel van het onderhoud aan de romp. Tinus, Jacob en Harry waren bij Van Malsen druk met de riemen. Schuren en lakken, nu alleen het witte van de bladen nog.

Goed nieuws voor de RVM: Flinter blijft net als voorgaande jaren groot op de rompen van de Twirre & Pulp Fiction staan. Ook de kledinglijn blijft herkenbaar en gesierd door het logo van Flinter, aanbieder van zeetransport en bijhorende diensten. Hun credo "no boundaries" is ons op het lijf geschreven. We vullen dat graag aan met het Spaanse "plus ultra"!

Klik hier voor de website van Flinter.

Jacob nam de kwast over en zette vanmiddag de vierde laag lak op de riemen. We kunnen ze nu terugschuren en daarna afspuiten. Het worden plaatjes, eigenlijk te mooi om mee te roeien...

De nieuwe riemen konden binnen 24 uur zonder schuren worden overgelakt en dat scheelt weer werk. Harry bracht de derde laag aan. Laag nummer vier kon ivm de langere droging niet meer worden aangebracht, deze moet er morgen voor 20:00 uur op.

De binnenzijde had weer een kleur zodat de voetenbanken weer geplaatst konden worden. Peter, Merijn en Rein hielden zich hier mee bezig en alles zit er weer strak in. Jacob, Martine en Harry waren bij Van Malsen druk in het lakhok bezig om de riemen weer mooi te krijgen. De oude set werden met de spuitbus bewerkt en de nieuwe (alweer) kwamen 2 x in de IJmodur. Nadat de vloeren weer geplaatst waren kwam het team bij Van Malsen bijeen en hadden we het er nog even over. Aansluitend koffie bij Rein: gezelli.

Vanaf 19:00 uur was er weer grote activiteit op 't Grûthof. De sloep moest aan de binnenzijde worden geverfd en dat ging goed met Rein, Martine, Jitze, Merijn, Jacob en Peter. Tinus had voor koffie met Grandmothers Bisquits gezorgd en dan willen de mannen wel klussen. Na afloop een prachtige huif gebouwd zodat ze mooi stofvrij kan drogen. Volgende week riemen en doften lakken!

RF, MdH, HS, JL riemen en doften schuren.

Ditmaal geen sportieve activiteiten, de sloep wordt nog onderhouden en verder is het rustig in Makkum gebleven. We gaan dit jaar invulling geven aan de besluiten van de 26e november! Wie slagen wil, die slagen kan om maar eens met de woorden van ir. Wouda te spreken!

Dit geldt ook echt voor Peter, hij verjaart vandaag en viert dit uitbundig!